ابزارهای شبکه اجتماعی - Facebook, Twitter و سایرین

Updated 16 September 2014

تاربخ انقضای این راهنما به پایان رسیده است

  • Project website
  • روایت:
  • مجوز:

:Introduction

این وبسایتهای شبکه اجتماعی، مشهورترین و مورد استفاده ترین ابزارهای شبکه اجتماعی هستند. مالکین این وبسایتها شرکتهای خصوصی هستند، و همانطور که در فصل ۱۰. نحوه مراقبت از خود و داده هایتان در هنگام استفاده از شبکه های اجتماعی بدان اشاره شد، این شرکت های از طریق جمع آوری اطلاعات کاربران و فروش آنها به آ؛هی دهندگان، کسب درآمد می کنند. دولتها در هنگام سرکوب مخالفان این وبسایتها را هدف قرار می دهند، و شرکتهای یاد شده در بابر فشارعای دولتی سر خم کرده و بنا به ضرورت اعمال سانسور می کندد. شاید ارزش آن را داشته باشد که به وبسایتهای جایگزین از اینگونه مانند Diaspora, Crabgrass, Friendica, Pidder, یا SecureShare که با توجه به فاکتورهایی از قبیل امنیت دیجیتال و فعالیتهای اجتماعی و سیاسی طراحی شده اند، نگاهی بیاندازید. Social Swarm یک اتاق فکر است که توسط یک سازمان غیرانتفاعی که مباحثی را در مورد آگاهی سازی و امنیت در شبکه های اجتماعی را مطرح می کند اداره می شود، و ممکن است منبع مناسبی برای یادگیری باشد.

وبسایتهای مشابهی ممکن است در مناطق مختلف از محبوبیت بیشتری برخوردار باشند، بنابراین شما می توانید گزینه های دیگر را ارزیابی کنید. اما پیش از انتخاب هریک از این وبسایتها می بایستی به نکات زیر توجه کنید:

۱. آیا وبسایت مزبور برای تمامی کاربری های سایت از SSL استفاده می کند یا فقط در هنگام لاگین یا ورود به وبسایات از امکان SSL استفاده می شود؟ آیا در مورد امزنگاری کردن اشکالی وجود دارد، مثلا اشاکلات مربوط به مجوزهای رمزنگاری؟

۲. قرارداد مجوز کاربر و خط مشی امنیتی یا خط مشی استفاده از داده ها را با دقت مطالعه کنید. با محتویات و داده های شخصی شما چگونه رفتار می شود؟ این اطلاعات با چه کسانی به اشتراک گزارده می شوند؟

۳. چه گزینه های امنیتی برای کاربران فراهم می شوند؟ آیا می توانید انتخاب کنید که ویديوهای شما بصورت امن با تعداد محدودی از کاربران به اشتراک گزارده شوند، یا تمامی آنها بصورت پیش فرض جنبه همگانی خواهند داشت؟

۴. آیا از موقعیت جغرافیایی سرورها آگاهی دارید، آنها در درون چه محدوده قضایی قرار می گیرند، یا شرکت مالک وبسایت در کجا به ثبت رسیده است؟ آیا می دانید که این اطلاعات چگونه با امنیت و حریم شخصی فعالیتهای و اطلاعات ایمیل شما ارتباط پیدا می کنند؟

راهنمای امنیت در Facebook

Facebook یک وبسایت شبکه اجتماعی مشهور است که به علت دسترسی فراگیر و جهانی به آن، آگاهی و کنترل تنظیمات حریم شخصی در آن از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است.

صفحه اصلی

نیازهای رایانه ای

منابع مورد نیاز برای مطالعه

زمان مورد نیاز برای شروع به استفاده از این ابزار: ۴۰ دقیقه

آنجه که با مطالعه این فصل فرا خواهید گرفت:

  • قابلیت کاستن از میزان اطلاعات شخصی که در هنگام استفاده از Facebook در دسترس همگانی قرار می گیرد.

  • قابلیت کنترل بر اینکه چه کسانی و در چه مواقعی می توانند به مشخصات فردی، بروز رسانی های وضعیت، عکس ها، و سایر داده های شما در Facebook دسترسی داشته باشند.

  • قابلیت محدود کردن مقدار اطلاعات شخصی شما که در اختیار اشخاص ثالث از جمله آگهی دهندگان در Facebook و وبسایتهای وابسته به آنها قرار می گیرد.

۱.۱ آنچه که پیش از شروع به کار با برنامه باید بدانید

Facebook محبوب ترین سایت شبکه اجتماعی دنیا است. این وبسایت بصورت گسترده توسط مدافعان حقوق بشر جهت ایجاد شبکه ها، ارتباط برقرار گردن، سازماندهی، و اطلاع رسانی در مورد رخدادها یا مسایل، می تواند مورد استفاده قرار گرفته و در واقع بکار برده شده است. اما، این وبسایت همچنین می تواند بصورت منبع غنی از اطلاعات برای آنهایی که مخالف فعالیتهای مدافعان حقوق بشر هستند، عمل کند. بنابراین، آگاهی از اکانت های مختلف و نحوه تنظیم حریم های شخصی از اهمیت فوق العاده زیادی برخوردار است.

Facebook توسط دولت ایالات متحده نظارت می شود، و به احتمال بسیار زیاد سایر دولت ها نیز آن را نظارت می کنند. َعلاوه بر این، در خط مشی استفاده از داده های وبسایت Facebook ذکر شده است که مدیران وبسایت در پاسخ به درخواست های قانونی از جمله تحقیقات دولتی، اطلاعات شما را به اشتراک می گزارند.

نکنته مهمی را که باید به خاط داشته باشید اینست که به دلیل ماهیت عمومی بودن Facebook، امنیت و حفط حریم شخصی شما تا اندازه بسیار زیادی به وضعیت امنیت و حریم شخصی دوستان و افرادی که با آنها در ارتباط هسنید بستگی دارد. اگرچه بکارگیری دستورالعمل های این راهنما امنیت شما را بالا برده و بر حریم شخصی شما مصون تر می کند، اما در صورتی که دوستان شما در Facebook آنها را بکار نگیرند، از کارآیی این دستورالعمل ها به میزان قابل ملاحظه ای کاسته خواهد شد. بنابراین، اطلاع رسانی در مورد این دستورالعمل ها به دوستان، خانواده، و سایر کسانی که از طریق با آنها در تماس هستید از اهمیت برخوردار است، و باعث می شود امنیت شما و آنها بهبود پیدا کند.

شما یایستی همواره اطلاعات خود درباره تنضیمات حریم شخصی در Facebook را بروز نگه دارید. تنظیمات ذکر شده در این راهنما به اکانت Facebook شما (بر اساس تنظیمات مندرج درتنضیمات حریم شخصی در Facebook در ماه می ۲۰۱۲) امنیت بیشتری می هد. اما، همواره توصیه می شود که به صفحه help وبسایت Facebook برای آگاهی یافتن ار بروزرسانی های تنظیمات حریم شخصی و امنیت مراجعه کرده، و یا هر سوالی را که برایتان پیش امده است در آنجا مطرح کرده و درخواست راهنمایی نمایید: https://www.facebook.com/help/privacy.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خط مشی استفاده از داده ها در Facebook، به اطلاعات تصویری در وبسابت Me and My Shadow مراجعه کنید.

نحوه تغییر تنظیمات اولیه اکانت در Facebook

فهرست عناوین این بخش عبارتند از:

۲.۰ نحوه ایجاد اکانت در Facebook

مرحله ۱. برای ایجاد اکانت در Facebook مرورگر اینترنت خود را باز کرده -- ما استفاده از مرورگر Firefox همراه با افزونه های امنیتی یا مرورگرTor) را توصیه می کنیم -- و آدرس https://www.facebook.com را در کادر آدرس مرورگر مربوطه وارد کنید تا به صفحه اول Facebook وارد شوید. توجه کنید که s در آدرس https نشان از آن دارد که شما در از طریق یک اتصال امن و رمزگزاری شده (که با نام در Secure Socket Layer - SSL نیز شناخته می شود) درحال ارتباط هستید.

مرحله ۲. کادرهای First Name ، Last Name ، Your Email و Password تکمیل کنید.

تصویر ۲: یک فرم تکمیل شده

نکته: این مساله را به دقت بررسی کنید که آیا می خواهید از نام و آدرس ایمیل اصلی خود برای ایجاد اکانت Facebook استفاده کنید. به این ترتیب پیدا کردن شما برای مسوولان حکومتی و دشمنان شما آسان تر خواهد بود. راهکار امن تر آنست که از آدرس یک ایمیل جدید استفاده کرده و نام مستعاری را بکار برید که بعدا می توانید آن را با دوستان و آنهای ایشان در ارتباط هسنید در میان بگزارید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه ناشناس ماندن آنلاین به فصل ۸. نحوه ناشناس ماندن و دورزدن سانسور اینترنت مراجعه کنید.

نکته: به خاطر داشته باشید که رمز عبور قوی را برای محافظت از اکانت و اطلاعات خود انتخاب کنید. لطفا به فصل ۳. نحوه ایجاد و نگهداری رمز عبورهای امن مراجعه کنید.

مرحله ۳. اطمینان حاصل کنید که شرایط استفاده و خط مشی استفاده از داده ها در برنامه Facebook را پیش از آنکه بر روی sign up کلیک کنید، مطالعه کرده باشید. این متون حاوی اطلاعات مهمی در باره اطلاعاتی که شما در اختیار Facebook می گذارید و اینکه چگونه از آن اطلاعات استفاده می شود، در اختیار شما قرار میدهد. برای کشب اطلاعات بیشتر در مورد خط مشی استفاده از داده ها در Facebook به اطلاعات تصویری در وبسایت Me and My Shadow مراجعه کنید.

مرحله ۴. در صفحه Find Your Contacts (دوستان خود را پیدا کنید) Facebook از شما می خواهد تا آدرس ایمیل و رمز عبور آن را در اختیارش قرار دهید تا بتواند افراد مرتبط با شما را که در از طریق ایمیل شما یافته و آنها را در Facebook جستجو کند. افرادی که شما بعدا می توانید به عنوان دوستان خود در Facebook اضافه کنید. ما توصیه می کنیم که از این مرحله بدون انجام هیچ اقدامی گذر کنید (skip this step).

تصویر ۳: صفحه Find Your Contacts (جستجوی دوستان)

مرحله ۵. در صفحه Profile Information برنامه Facebook از شما می خواهد که اطلاعاتی از قبیل نام دبیرستان، مرکز پیش دانشگاهی، یا دانشگاهی را که در آن تحصیل کرده اید، و نام کارفرمای فعلی خود را وارد کنید. اگرچه این اطلاعات به دوستان شما کمک میکند تا راحتتر شما را پیدا کنند، به دشمنان شما نیز کمک می کند تا بدون دردسر شما را ردیابی کنند. به دقت توجه کنید که آیا وارد کردن این اطلاعات را لازم می دانید. شاید بهتر باشد که اطلاعات دروغین را وارد کرده و کار یافتن خود را برای دیگران دشوار کنید. شما همچنین می تونید از این مرحله عبور کنید (skip this step) اگر نمی خواهید اطلاعات درخواست شده را ارایه دهید.

بر اشاس اطلاعاتی که در این مرحله ارایه می دهید، Facebook برخی از کسانی را که ممکن از جزو دوستان و همکلاسی های شما بوده باشند را به شما پیشنهاد خواهد داد که در صورت تمایل می توانید آنها به جمع دوستان خود اضافه نمایید. باز هم لازم به ذکر است که باید به دقت توجه داشته باشید که چه کسانی را می خواهید به جمع دوستانتان اضافه کنید، لطفا آنهایی را که مور اعتماد شما نبوده و نمی شناسید اضافه نکنید.

اگر مایل نیستید که در این مرحله کسی را به دوستان خود اضافه کنید می توانید ازاین مرحله نیز عبور کنید.

*تصویر ۴: صفحه Profile Information (اطلاعات شخصی)

مرحله ۶. در صفحه Profile Picture (تصویر برای مشخصات فردی) Facebook از شما می خواهد تا تصویری ار خودتان یا از طریق uploading (آپلود کردن) یا taking (گرفتن) عکس توسط دوربین وبی خود در قسمت مشخصات فردی قرار دهید.

*تصویر ۵: صفحه Profile Picture (عکس پروفایل)

توجه: این تصویر و همچنین تصویر cover photo (تصویر رویه) بر روی نوار زمان Facebook، برای هر کسی که وارد صفحه مشخصات فردی شما شود حتی جمله افرادی که جزو دوستان شما نیستند بدون در نظر گرفتن اینکه تنظیمات حریم شخصی شما چگونه باشد، قابل رویت خواهد بود. با دقت به این موضوع توجه کنید که آیا مایل هستید عکسی را انتخاب کنید که با کمک آن شما، دوستان، خانواده، همکاران، و حتی سازمان شما توسط دشمنان احتمالی قابل شناسایی باشند.

زمانی که بر روی Skip یا Save and Continue کلیک کنید از شما خواسته خواهد شد تا صندوق پستی ایمیل خود را چک کنید. شما بایستی در این صندوق پستی یک ایمیل از طرف Facebook دریافت کرده باشید که از شما می خواهد لینکی را که تایید کننده اعتبار آدرس ایمیل شماست دنبال کنید. پس از آنکه این کار را انجام دهید، صفحه Facebook شما ایجاد می شود.

۲.۱ نکاتی در مورد تنظیمات کلی اکانت

مرحله ۷. در صفحه اصلی Facebook خود بر روی پیکان کوچکی که در کنار Home در گوشه راست بالایی قرار دارد کلیک کرده و Account Settings را انتخاب کنید.

تصویر ۶: منوی تنظیمات

به این ترتیب وارد منوی Account Settings می شوید. اولین برگه آن General Account Settings (تنظیمات کلی اکانت) می باشد، جایی که می توانید اطلاعات مربوط به نام، نام کاربری، آدرس ایمیل، رمز عبور، شبکه ها، و زبان را ویرایش کنید.

تصویر ۷: تنظیمات کلی اکانت

مرحله ۸. با دقت توجه کنید که آیا می خواهید از نام و آدرس ایمیل اصلی خود برای ایجاد اکانت Facebook خود استفاده کنید. این عمل کار را برای دشمنان شما و عوامل حکومتی برای پیدا کردن شما آسانتر می کند. شاید امن تر باشد اگر از یک آدرس ایمیل دیگر غیر از امیل اصلی خود استفاده کرده و نامی مستعار برای خود انتخاب کنید که آن را بعدا با دوستان و کسانی که با آنها ارتباط داریر به اشتراک بگذارید. در این صفحه نام و آدرس خود را به آسانی و فقط با کلیک کردن بر روی آنها (با اینکار یک منوی کرکره ای باز می شود) می توانید تغییر دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه در هنگام آنلاین بودن از ایمنی برخوردار باشید، به فصل ۸. نحوه ناشناس ماندن و دورزدن سانسور اینترنت مراجعه کنید.

تصویر ۸. گزینه های تغییر نام

مرحله ۹. رمز عبور خود را می بایستی بطور منظم و ترجیحا هر سه ماه یکبار بروز رسانی کنید. به خاطر داشته باشید که انتخاب یک رمز عبور قوی برای محافظت از اکانت و اطلاعات شما ازاهمیت بسیار زیادی برخوردار است. لطفا به فصل ۳. نحوه ایجاد و حفظ رمزهای عبور امن در کتابچه راهنما مراجعه کنید.

تصویر ۹. گزینه های رمز عبور

مرحله ۱۰. شبکه شما. Facebook به شما اجازه می دهد تا بر اساس معیارهایی از قبیل دبیرستان، دانشگاه، کارفرما، شهر محل تولد، یا شهر فعلی محل زندگی تان به عضویت شبکه ها درآیید، تا بدینترتیب پیداکردن و مرتبط شدن با شما برای سایرین آسانتر شود. آگرچه این عمل کار را برای شما جهت پیدا کردن دوستانتان آسان می کند، یافتن شما نیز برای سایرین از جمله دشمنانتان آسانتر می شود. با در نظر گرفتن حجم کاربرانی که از سایت استفاده می کنند، احتمال اینکه شما نیاز پیدا کنید در Facebook برای مرتبط شدن با کسانی که می شناسید و به آنها اعتماد دارید، به عضویت یک شبکه درآیید.

۲.۲ تنظیمات امنیتی Facebook

مرحله ۱۱. بر روی در منوی واقع در طرف چپ کلیک کنید. بدینترتیب صفحه Security Settings (تنظیمات امنیت) باز می شود.

تصویر ۱۰. صفحه تنظیمات امنیت

مرحله ۱۲. بر روی برگه Secure Browsing (مرور امن) کلیک کرده و در منویی که ظاهر می شود کادر کنار Browse Facebook on a secure connection (https) when possible علامت زده و بر روی کلیک کنید. با این عمل می توانید اطمینان حاصل کنید که مرورگر شما بصورت پیش فرض از طریق ارتباط امن Secure Socket Layer (SSL) با وبسایت ارتباط برقرار خواهد کرد.

توجه: حتی در صورت فعال شدن SSL، بخش گفتگو در Facebook در حیطه ارتباط امن SSL قرار نخواهد گرفت. اگر می خواهید با یکی از دوستان خود در باره موضوعی حساس صحبت کنید، توصیه می شود که از امکان گفتگوی آنلاین Facebook استفاده نکنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجام گفتگوی آنلاین بصورت امن به فصل ۷. چگونه می توان حریم خصوصی ارتباط اینترنتی را حفظ کرد در کتابچه راهنما مراجعه کنید.

تصویر ۱۱: گزینه های مرور بصورت امن

مرحله ۱۳. بر روی برگه Login Notifications کلیک کنید. با این عمل، اگر از ابزاری که شما تا بحال از آن استفاده نکرده اید برای وارد شدن به صفحه Facebook شما استفاده شود، به شما گزارش داده خواهد شد. شما این امکان را دارید که انتخاب کنید چنین گزارشاتی از طریق ایمیل یا پیامک به دستتان برسد.

تصویر ۱۲. گزینه های اعلام دسترسی به اکانت

مرحله ۱۴. برای افزودن به میزان امنیت، شما می توانید انتخاب کنید که هر بار به اکانت شما از طریق ابزاری که Facebook آن را نمی شناسد، اقدام به دسترسی صورت بگیرد، Facebook از کاربر درخواست کند تا رمز امنیتی را وارد نماید. رمز امنیتنی از طریق پیامک به تلفن همراه شما ارسال خواهد شد.

توجه: این بدان معنی است که شما باید شماره تلفن همراه خود را در اختیار Facebook قرار دهید، تا ثابت شود که شما دارنده اصلی این اکانت هستید. مزیت افزودن این گزینه در آنست که با این عمل ممکن است ارتباط برقرار کردن با اکانتتان از طریق ابزارهای دورزدن سانسور اینترنت (مانند Tor Browser, proxy, VPN, etc) آسانتر شود.

اگر مایل به فعال کردن این گزینه هستید، بر روی برگه Login Approvals کلیک کرده و از دستورالعملهای مربوطه پیروی کنید.

تصویر ۱۳. گزینه های تایید ورود به اکانت

مرحله ۱۵. بر روی برگه Active Sessions که در تصویر ۱۰ در بالا دیده می شود کلیک کنید تا جزییات مربوط به هریک از جلسات Facebook را که فراموش کرده اید از آن خارج شوید - به عنوان مثال در رایانه یک کافه اینترنتی یا رایانه متعلق به دوستتان - که بنابراین هچنان فعال هستند، را مشاهده کنید.

تصویر ۱۴: نمونه ای از فهرست جندین جلسه فعال

بستن این جلسات از آن چهت که مانع از آن می شود که کسان دیگری از اکانت Facebook شما استفاده کنند بسیار اهمیت دارد، خصوصا اگر در فهرست مزبور به ابزارهایی برخورد می کنید که متعلق به شما نبوده یا برای شما ناآشنا هستند. برای انجام این کار، کافی است بر روی End Activity در کنار هر جلسه فعال کلیک کنید.

۲.۳ مشترکین

گزینه ای درFacebook وجود دارد که با کمک آن می توانید به اشخاص اجازه دهید مطالب منتشر شده از جانب شما را مشترک شوند بدون آنکه جزو دوستان شما باشند. اما آگاه باشید که اگر به دیگران اجازه دهید که مشترک اخبار و مطالب شما شوند، آنگاه برخی از داده های شما در دسترس آنها قرار می گیرد و افراد دیگر حاضر در شبکه آنها نیز به آن اطلاعات دسترسی خواهند داشت. ایمن ترین حالت آنست که به افراد اجازه ندهید تا مشترک مطالب شما شوند.

مرحله ۱۶. بر روی برگه واقع در طرف چپ، همانطور که در تصویر ۷ دیده می شود، کلیک کرده و اطمینان حاصل کنید که کادر کنار گزینه allow subscribers علامت نخورده باشد.

تصویر ۱۵: تنظیمات مربوط به مشترک

۲.۴ تنظمیات App

بسیاری از افراد از برنامه های شرکت های ثالث که اصطلاحا به آنها Applications یا بطور اختصار Apps گفته می شود استفاده می کنند. Apps می توانند شمال بازی ها یا کتابخوان های اجتماعی باشند که معمولا با اکانت های Facebook پیوند دارند.

برای استفاده کردن از بسیاری از برنامه ها، از شما خواسته خواهد شد تا به مالکین آنها اجازه دهید به برخی تز اطلاعات معین شما و دوستان شما دسترسی پیدا کنند، اطلاعاتی که می تواند شامل هرچیزی از جمله سن، مکان سکونت، تحصیلات، جزییات رابطه دوستی، دیدگاه های عقیدتی و سیاسی، بروزرسانی های وضعیت، و اطلاعات تماس باشد. برای آنکه بتوانید به بهرتین نحو ممکن از حریم شخصی خود و دوستانتان محافظت کنید، به شما توصیه می کنیم که از برنامه های شرکت های ثالث در Facebook استفاده نکنید مگر آنکه به آن برنامه ها اعتماد داشته باشید.

Apps را می توان به طریق زیر حذف نمود:

مرحله ۱۷. بر روی برگه در کادر سمت چپ کلیک کنید. با اینکار لیست برنامه هایی که در حال حاضر با اکانت شما پیوند دارند ظاهر می شود.

تصویر ۱۵: مثالی از فهرست برنامه ها

مرحله ۱۸. بر روی برنامه ای که مایلید آن را از فهرست برنامه های کاربردی حذف کنید کلیک کنید.

تصویر ۱۶. با کلیک کردن بر روی برنامه موجود در لیست خواهید دید که چه اطلاعاتی را در اختیار مالکین آن برنامه قرار داده اید.

مرحله ۱۹. بر روی Remove App (حذف برنامه) در بخش سمت راست منوی کرکره ای کلیک کنید.

نحوه بروزرسانی تنظیمات حریم شخصی

فهرست عناوین این بخش عبارتند از:

Facebook بطور فزاینده ای به کاربرانش امکان داده است تا بر روی جنبه های معینی از حریم شخصی شان کنترل بیشتری داشته باشند. با بررسی بیشتر این گزینه ها می توان دریافت که دستیابی به سطح قابل قبولی از حریم خصوصی در Facebook امکان پذیر می باشد.

برای ویرایش تنظیمات حریم شخصی خود در Facebook، گزینه Privacy Settings را منوی کرکره ای در قسمت راست صفحه انتخاب کنید. با اینکار به صفحه Privacy Settings وارد می شوید، جاییکه به شما توصیه می شود تا گزینه تنظیمات Custom (دلخواه) را انتخاب کنید تا اطمینان حاصل شود که شما از کنترل کامل بر روی تنظیمات حریم شخصی خود برخوردار خواهید بود.

تصویر ۱: صفحه تنظیمات حریم شخصی

۳.۱ نحوه برقراری ارتباط

بخش اول این فصل مربوط می شود به ویرایش نحوه برقراری ارتباط. در این بخش می توانید بر اینکه چه کسانی امکان دسترسی به پروفایل شما را داشته باشند، امکان ارسال پیام به شما داشته باشند، و بتوانند شما را به فهرست دوستان خویش اضافه نمایند، کنترل داشته باشید.

مرحله ۱. بر روی Edit Settings (ویرایش تنظیمات) در برگه How You Connect (نحوه برقراری ارتباط) کلیک کنید.

مرحله ۲. تنظیمات تمای موارد را به “Friends” (دوستان) تغییر دهید، بدینصورت شبکه شما محدود به افرادی خواهد بود که آن ها را می شناسید، و توسط هر کسی فابل دسترسی نخواهد بود.

تصویر ۲: گزینه های نحوه برقراری ارتباط

۳.۲ نوار زمان و تگ کردن

در منوی Timeline and Tagging (نوار زمان و تگ کردن) این امکان را پیدا خواهید کرد که تعیین کنید چه اتفاقی بیفتد اگر دوستاننان شما یا مطالب پست شسده توسط شما را تگ کنند و همچنین چه اتفاقی بیفتد در زمانی که آنها مطلبی را بر روی نوار زمان شما درج کنند.

مرحله ۳. بر روی منوی Timeline and Tagging کلیک کنید. با اینکار گزینه های مراقبتی بیشتری در پایین منوهای کرکره ای ظاهر خواهند شد.

تصویر ۳: منوی Timeline and Tagging

مرحله ۴. انتخاب کنید که آیا مایل هستنید دوستانتان یا آشنایان شما قادر به درج مطلب بر روی نوار زمان شما باشند یا خیر.

توجه: اگر تصمیم بگیرید که به دوتسنا و آشنایانتان اجزه دهید بر روی نوار زمان شما مطلب بنویسند، می توانید کاری کنید که مطالب آنها فقط برای شما قابل مشاهده باشد. برای انجام این کار، در زیر Who can see what others post in your timeline (چه کسی می تواند مطالب درج شده توسط دیگران را در نوار زمان شما ببیند) گزینه Custom را انتخاب کرده و سپس گزینه Make this visible to: Only me (فقط برای من قابل مشاهده باشد) را انتخاب کنید.

مرحله ۵. فعال کردن Timeline Review (مرور نوار زمان) به شما اجاره می دهد تا مطالب و عکس هایی را که شما در آنها تگ شده اید را پیش از ظاهر شدن بر روی نوار زمان شما، مرور کرده و تایید نمایید. با اینکار می توانید اطمینان حاصل کنید که دوستان یا خانواده تان، محل اقامت شما یا اطلاعات شخصی تان را افشا نکنند.

Facebook اخیرا به استفاده از نوعی فن آوری facial recognition (تشخیص صورت افراد) پرداخته است که امکان تخخیص عکسهایی را که شبیه شما به نظر می آیند را برای دوستان و آشنایانتان فراهم آورده و به آنها پیشنهاد می دهد تا شما را در آن عکس ها تگ کنند. طبیعی است که این امر برای فعالان سیاسی و حقوق بشر می تواند بسیار خطرناک باشد، بنابراین قویا توصیه می شود که این گزینه را غیر فعال نمایید.

مرحله ۶. بر روی گزینه Who sees tag suggestions when photos that look like you are uploaded کلیک کرده و گزینه No-one را انتخاب کنید.

تصویر ۴: گزینه ای مربوط اینکه چه کسانی می توانند پیشنهاد تگ کردن را مشاهده کنند

مرحله ۷. بر روی کلیک کنید.

Facebook همچنین به شما اجازه می دهد تا نوارزمان یا مطالب درج شده قدیمی را پس از یک مدت زمان معین حذف نمایید.

مرحله ۸. بر روی Manage Past Post Visibility (مدیریت امکان حذف مطالب درج شده قدیمی) در برگه Limit the Audience for Past Posts کلیک کنید.

تصویر ۵: گزینه امکان رویت مطالب درج شده قدیمی

مرحله ۹. بر روی “Limit Old Posts” (محدود کردن مطالب درج شده قدیمی) کلیک کنید.

تصویر ۶: گزینه محدود کردن مطالب درج شده قدیمی

مرحله ۱۰. بر روی کلیک کنید.

۳.۳ برنامه های کاربردی (Apps) و وبسایت ها

همانطور که در بخش ۲.۴ ذکر شد، بسایری از برنامه های کاربردی یا Apps نه تنها به دسترسی به اطلاعات کاربر خود نیاز دارند بلکه خواهان دسترسی به اطلاعات دوستان و آشنایان وی نیز می باشند. این بدان معنی است که اگرچه شما ممکن است از هیچ برنامه کاربردی استفاده نمی کنید، اما اشخاص ثالث ممکن است امکان آن را بیابند که اطلاعات مربوط به شما را از طریق دوستان شما جمع آوری کنند. آما، می توانید این روند را تغییر دهید. برای جلوگیری از به اشتراک گداشته شدن اطلاعات شخصی تان از طریق برنامه های کاربردی که دوستانتان از آنها استفاده می کنند می بایستی اقدامات زیر را انجام دهید:

مرحله ۱۱. بر روی Ads, Apps and Websites کلیک کرده و سپس بر روی تنظیمات مربوط به How people bring your info to apps they use (چگونه افراد می توانند اطلاعات شما را در برنامه های کاربردی که از آنها استفاده می کنند به اشتراک گذارند) کلیک کنید:

تصویر ۷: گزینه های برنامه های کاربردی، بازی ها، و وبسایت ها

توصیه می شود که علامت چک را از تمامی مربع ها بردارید تا اطمینان حاصل کنید که داده های مربوط به شما بطور کامل تحت حفاظت قرار گرفته و توسط برنامه های کاربردی که دوستان شما استفاده می کنند قابل دستیابی نیست. سپس بر روی کلیک کنید.

تصویر ۸: گزینه های مربوط به اینکه چگونه افراد می توانند اطلاعات شما را در برنامه های کاربردی که از آنها استفاده می کنند به اشتراک گذارند.

امکان Instant Personalization (شخصی سازی فوری) در Facebook همچنین اجازه می دهد تا برخی وبسایتهای معین اطلاعات پروفایل عمومی شما پر مواقعی که از آنها بازدید می کند دسترسی داشته باشند. کاری که این وبسایتها می کننید آنست که محتویات سایت خود را به گونه ای تنظیم می کنند که با نیازمندی ها و خواست شما تطابق پیدا کنند، و بدینترتیب یک تجربه شخصی برای شما خلق می کنند. برای حفط امنیت بیشتر، چنانچه این امکان در منطقه شما در دسترس می باشد، آن را غیر فعال کنید.

مرحله ۱۲. بر روی در زیر برگه Instant Personalisation کلیک کنید. در صفحه ای که ظاهر می شود و حاوی توضیحاتی در مورد Instant Personalisation است بر روی کلیک کرده و اطمینان حاصل کنید که مربع کنار Enable instant personalisation on partner websites چک زده نشده باشد.

تصویر ۹: گزینه های شخصی سازی فوری

یکی از ساده ترید راه های کسب اطلاعات در باره یک فرد جستجو کردن نام وی از طریق موتورهای جستجویی مانند Google می باشد. برای آنکه از یافتن آسان صفحه Facebook خود توسط دشمنان خود جلوگیری کنید، اطمینان حاصل کنید که اطلاعات شما از دید موتورهای جستجویی مانند Google, Bing, Yahoo و غیره مخفی بماند.

مرحله ۱۳. بر روی Edit Settings در برگه Public Search کلیک کرده و علامت کنار مربع Enable Public Search را بردارید.

تصویر ۱۰: گزینه های جستجوی عمومی

مرحله ۱۴. بر روی کلیک کنید.

۳.۴ آگهی ها

آگهی های Facebook: وبسایت Facebook در حال حاضر به کاربران خود وعده می دهد که نام و تصویر آنها را در اختیار شرکت ها و اشخاص ثالث آگهی دهنده قرار ندهد هر چند که در را برای این کار به روی خود باز گذاشته است. بنابراین بهتر است که تنظیمات مربوطه آن را تغییر دهید بگونه ای که مشخصات شما حتی اگر قواعد مربوط به آگهی ها در آینده تغییر کرد، محفوظ بماند:

تصویر ۱۱: گزینه های مربوط به آگهی ها

مرحله ۱۵. بر روی Edit Settings در برگه Ads کلیک کنید.

مرحله ۱۶. بر روی Edit third party ad settings در زیر Third Party Ads کلیک کنید.

مرحله ۱۷. در منوی کرکره ای واقع در کنار If we allow this in the future, show my information to: گزینه No-one را انتخاب کنید.

مرحله ۱۸. بر روی کلیک کنید.

مرحله ۱۹. در زیر Ads and friends بر روی Edit social ad settings کلیک کنید.

مرحله ۲۰. در پایین صفحه و در کنار Pair my social actions with ads for: گزینه No-one را انتخاب کنید.

مرحله ۲۱. بر روی کلیک کنید.

چگونه می توانید صفحه Facebook خود را غیر فعال کرده یا حذف کنید

فهرست عناوین این بخش عبارتند از:

۴.۱ غیر فعال کردن صفحه Facebook

ممکن است بخواهید هر بار که از اکانت Facebook خود خارج می شوید آن را غیر فعال کرده و هنگام استفاده مجدد آن را فعال کنید. این کار باعث می شود که صفحه Facebook شما و اطلاعاتتان در مواقعی که آنلاین نیستید برای دیگران، از جمله دوستانتان قابل دسترسی نباشد، اما اطالاعات شما پاک نخواهد شد و در هنگام ورود مجدد به اکانت در دسترس قرار میگیرند.

برای غیر فعال کردن اکانت Facebook خود اقدامات زیر را انجام دهید:

مرحله ۱. از منوی کرکره ای واقع در گوشه ی بالای راست صفحه گزینه Account Settings را انتخاب کنید.

تصویر ۱: منوی تنظیمات

مرحله ۲. بر روی در منوی چپ کلیک کنید.

مرحله ۳. سپس Facebook با به نمایش گزاردن پرسشنامه ای حاوی سوالاتی در مورد اینکه چرا می خواهید اکانت خود را غیر فعال کنید سعی خواهد کرد تا شما را قانع کند از این کار منصرف شوید. مهمترین نکته در این قسمت آنست که چنانچه شما تنها گرداننده یک صفحه یا گروه (مثلا صفحه مربوط به یک سازمان یا فعالیت) در Facebook هستید، اگر می خواهید که در صورت غیرفعال کردن اکانتتان این صفحه ها از مدار خارج نشود، باید فردی را به عنوان گرداننده آن صفحات تعیین کنید.

تصویر ۲: تایید غیر فعال شدن صفحه کاربر

مرحله ۴. بر روی در پایین صفحه کلیک کنید.

مرحله ۵. رمز عبور خود را وارد کرده و بر روی کلیک کنید.

مرحله ۶. برای کنترل امنیتی می بایستی یک سری اعداد و حروف تصادفی را در کادر مربوطه وارد کرده و بر روی کلیک کنید.

۴.۲ حذف کردن پروفایل Facebook

غیر فعال کردن اکانت Facebook این امکان را به شما می دهد تا با بازگشت به اکانت به تمام اطلاعات خود دسترسی پیدا کنید. اما، اگر نمی خواهید دیگر از Facebook استفاده کنید، میتوانید تمامی اطلاعات موجود در پروفایل خود را پاک کنید. در صورت انجام این عمل، تمامی اطلاعات ذخیره شده در اکانت Facebook مانند عکس ها و پیام ها از دسترس شما خارج خواهند شد. با وجود این، به شما فرصت داده خواهد شد تا پیش از حذف کردن پروفایل خود نسخه ای این اطلاعات را دانلود کنید.

مرحله ۱. به https://www.facebook.com/help/delete_account مراجعه کنید.

تصویر ۳: صفحه پاک کردن پروفایل

مرحله ۲. بر روی کلیک کنید.

مرحله ۳. به منظور کنترل امنیتی، رمز عبور خود را وارد کرده و حروف و اعداد تصادفی را در کارد مربوطه تایپ کنید.

تصویر ۴: کنترل امنیتی نهایی

مرحله ۴. بر روی کلیک کنید. سپس پیامی ظاهر خواهد شد حاوی این مطلب که اکانت شما ظرف مدت ۱۴ روز حذف خواهد شد.

برای حذف اکانت همچنین می توانید به آدرس privacy@facebook.com ایمیلی را ارسال کرده و حذف اکانت خود را تقاضا کنید.

توجه: با وجود این، Facebook مشخصا اعلام نکرده است که آیا اطلاعات شما بصورت دائمی از بانک اطلاعاتی اش حذف خواهد شد یا خیر. در اینصورت، مقامات ذیصلاح هنوز می توانند دسترسی به اطلاعات کاربران را درخواست کنند. علاوه براین، حذف کردن تنها بر روی اطلاعاتی اعمال می شود که مستقیما با اکانت شما مرتبط می باشند. اطلاعات مربوط به فعالیتهای فیسبوکی شما مانند پست کردن مطلب به یک گروه، یا ارسال پیام به اشخاص، حذف نخواهند شد.

راهنمای امنیت استفاده از توییتر

توییتر نوعی شبکه اجتماعی است که در آن کاربران از طزیق ارسال یک پیام حداکثر ۱۴۰ حرفی، اطلاعات و موقعیت خود را با دیگران به اشتراک می گذارند. بروزرسانی های کاربران غالبا در پاسخ به سوال "what are you doing now?" (الان دارید چه می کنید؟) انجام می شود، اگرچه که از زمان شروع به کار توییتر تاکنون، کاربردهای آن متحول شده و تبدیل به ابزاری برای انتشار انواع اخبار شده است. بر خلاف فیسبوک، در توییتر شما بیشتر افرادی را دنبال می کنید که از آنها خوشتان می آید تا افرادی که را می شناسید.

صفحه اصلی

نیازهای رایانه ای

منابع مطالعاتی

زمان مورد نیاز پیش از شروع به استفاده از ابزار: ۴۰ دقیقه

آنچه در این بخش خواهید آموخت:

  • امکان کاستن از میزان اطلاعات شخصی شما که در هنگام استفاده از توییتر در دسترس عموم قرار می گیرد.

  • امکان اعمال کنترل بر اینکه چه کسانی قادر به مشاهده بهنگام رسانی های وضعیت، عکس ها، و سایر داده هایی که از طریق شما در توییتر به اشتراک گذاشته می شود.

  • امکان کاستن از مقدار اطلاعات شخصی شما که در دسترس شخص ثالث قرار می گیرد.

۱.۱ آنچه که پیش از شروع به استفاده از این ابزار باید در مورد آن بدانید

در متن شرایط استفاده از توییتر آمده است که: «بر اساس این قرارداد شما به ما اجازه می دهید تا توییت های شما در معرض دسترس سایر افراد دنیا قرار داده و شما نیز به توییت های آنها دسترسی پیدا کنید. اما آنچه که متعلق به شماست، در تملک شما باقی می ماند – مطالب ارسال شده از جانب شما مال شماست. علاوه برابن، توییتر این حق را برای خود محفوط می دارد که در صورت درخواست از جانب دولتها اطلاعات شما در اختیارشان قرار دهد.

اگرچه توییتر یک وبسایت است، اما بسیاری از افراد از طریق رایانه های رومیزی یا برنامه های کاربردی نصب شده بر روی تلفنهای هوشمند خود، که برنامه های مدیریت توییتر نامیده می شوند، به توییتر به نقل و انتقال اطلاعات پرداخته و آن را مدیریت کنند. اگر از برنامه های مدیریت توییتر استفاده می کنید می بایستی اطمینان حاصل کنید که ارتباط شما با سایت مربوطه از طریق یک کانال ارتباطی رمزنگاری شده انجام شود. برای مطالعات بیشتر در این مورد به بخش ایمن کردن رایانامه (ایمیل) در فصل ۷: چگونگی حفط حریم شخصی در ارتباطات اینترنتی مراجعه کنید.

علاوه براین، همانند فیسبوک، کاربران توییتر نیز قادر خواهند بود تا از برخی دیگراز وبسایتها و برنامه های کاربردی که با توییتر پیوند دارند استفاده نمایند تا بتوانند وضعیت خود، عکس ها، موقعیت مکانی، پیوست ها، و غیره را با دیگران به اشتراک گذارند. استفاده از این برنامه های کاربردی، شما را در معرض آسیب پذیری های امنیتی بالقوه ای قرار می دهد، بنابراین، بسیار مهم است که میزان امنیت حریم شخصی شما در این برنامه های کاربردی در بالاترین حد ممکن حفظ شود.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده وبسایت توییتر و سایر شبکه های اجتماعی را تحت نظر دارد، و این احتمال وجود دارد که سایر دولتها نیز به چنین اقدامی دست بزنند.

برای کسب اطلاعات بیستر در مورد سیاست حریم شخصی توییتر به اطلاعات تصویری در وبسایت Me and My Shadow مراجعه کنید.

چگونه می توان تنظمیات اولیه اکانت توییتر را تغییر داد

۲.۱ تظیمات اولیه اکانت در توییت

تنظیمات اولیه اکانت در توییتر به شما امکان می دهد تا بر اینکه چه کسانی می توانند در هنگامیکه شما از نسخه توییتر مبتنی بر مرورگر وب استفاده می کنید، از میان سایر اطلاعاتی که شما انتشار میدهید، پروفایل شما را پیدا کنند، توییت های شما را مشاهده کنند، و موقعیت مکانی شما را دریابند، کنترل داشته باشید (بنابراین امکان در شرایطی که شما از برنامه های مدیریت توییتر، برنامه ای کاربردی نصب شده بر روی تلفن هوشمند، یا تلفن های GSM استفاده می کنید، مصداق پیدا نمی کند.

تصویر ۱: گزینه ها

مرحله ۱. بر روی نمایه واقع در گوشه بالای راست صفحه کلیک کرده وSettings (تنظیمات) را انتخاب کنید. با اینکار صفحه تنظیمات باز میشود.

مرحله ۲. در قسمت بالایی تنظیمات اکانت، شما تنظیمات نام کاربری و ایمیل را خواهید یافت. دقت کنید که آیا می خواهید از نام واقعی خود یا یک نام مستعار به عنوان نام کاربری خود استفاده کنید، و همچنین اینکه می خواهید چه آدرس ایمیلی به پروفایل شما متصل باشد. علامت داخل مربع کنار let others find me by my email address (اجازه بده دیگران من را از طریق آدرس ایمیلم پیدا کنند) را بردارید.

تصویر ۲: تنظیمات نام کاربری و ایمیل

مرحله ۳. در توییتر گزینه ای وجود دارد که با کمک آن می توانید موقیعت مکانی خود را در توییت های خود درج کنید. فعال شدن این گزینه، خطرات امنیت متعددی به همراه خواهد داشت: به عنوان مثال، اگر از شهر خود خارج شده باشید، افشا کردن موقعیت مکانی تان کمک خوبی برای آنانی خواهد بود که می خواهند وارد منزل یا محل کار شما شوند. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که مربع کنار گزینه Add a location to my tweets (موقعیت مکانی من را به توییت هایم اضافه کن) بصورت علامت خورده نباشد.

تصویر ۳: گزینه های موقعیت مکانی

مرحله ۴. بر روی کلیک کنید تا تمامی اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی شما از توییت های قبلی تان حذف شود.

مرحله ۵. تنظیمات پیش فرض توییتر بگونه ای است که تمامی افراد، حتی آنهایی که از طرف شما دنبال نمی شوند یا حتی اکانت توییتر ندارند قادر به مشاهده توییت های شما خواهند بود. بسیاری از دولت ها، اگر نه همه آنها، فعالیتهای افراد در توییتر را تحت نظر دارند، و تعداد مواردی که مدافعین حقوق بشر به خاطر محتویات توییت هایشان محاکمه شده اند رو به افزایش است. بنابراین، قویا توصیه می کنیم که گزینه Protect my Tweets (توییت های من را حفاظت کن) را انتخاب کنید، در اینصورت، فقط کاربرانی که شما را دنبال می کنند قادر به مشاهده توییت های شما خواهند بود، و می توانید شخصا نحوه دسترسی افراد به توییت هایتان را تایید کنید. با وجود این، بهتر است این مطلب را به خاطر داشته باشید که سیاست امنیتی توییتر اذعان می دارد که در صورت درخواست مراجع قانونی، توییتر ممکن است اطلاعات شما در اختیارشان قرار دهد.

تصویر ۴: گزینه حفاظت از توییت های کاربران

مرحله ۶. یکی از خدماتی که توییتر در اختیار کاربران قرار می دهد، سرویس personalization (شخصی سازی) است. این سرویس فعالیت های اینترنتی شما در وبسایتهایی که دارای دکمه یا ویجت توییتر هستند را تحت نظر قرار داده و بر مبنای آن افراد یا سازمان هایی را که شما ممکن است مایل به دنبال کردن آنها باشید به شما پیشنهاد میدهد. توصیه می شود که اگر این سرویس در دسترس شما قرار دارد، آن را غیر فعال کنید. علاوه بر این امکان DoNotTrack (دنبال نکن) را به مرورگر فایرفاکس خود بیافزایید تا میزان امنیت حریم شخصی شما افزایش پیدا کند.

مرحله ۷. توییتر به شما اجازه می دهد تا از امکان ارتباط رمزنگاری شده Secure Socket Layer (SSL) (معروف به HTTPS)، که مانع از شنود ارتباط بین رایانه شما و وبسایت توییتر می شود، استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که گزینه Always use HTTPS بصورت علامت خورده باشد.

تصویر ۵: گزینه های HTTPS

توجه: بیاد داشته باشید که این تنظیمات فقط در مواقعی که از مرورگر مثلا فایر فاکس، برای ارتباط با وبسایت توییتر استفاده می کنید مصداق دارد. از برنامه های مدیریت توییتر مانند HootSuite یا برنامه کاربردی در تلفن هوشمند برای توییت کردن و ارتباط با توییتر بهره می برید، می باید تنظیمات برنامه های مربوطه را در جهت استفاده از ارتباط SSL تغییر دهید، اما این گزینه در تمامی برنامه های مدیریت توییتر یا برنامه های کاربردی در دسترس نمی باشد.

مرحله ۸. بر روی کلیک کنید.

برنامه های مدیریت توییتر و برنامه های کاربردی (Apps)

فهرست عناوین این بخش عبارتند از:

۲.۰ راهنمای عمومی برای برنامه های مدیریت و اپ ها

کاربران توییتر می توانند اجازه دهند برنامه کاربردی شخص ثالث، از قبیل سایر شبکه های اجتماعی و سایت های اشتراک عکس اکانت توییتر آنها به مبادله اطلاعات بپردازند. به عنوان مثال برای به اشتراک گذاشتن عکس هایی که به وبسایت هایی مانند TwitPic, Yfrog یا Flicker آپلود شده اند. با وجود این، همانطور در ۱۰. چگونه در هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی از خود و اطلاعاتتان محافظت کنید ذکر شد، شما باید در هنگام وصل کردن پروفایل های خود به سایت های شبکه اجتماعی مختلف نهایت احتیاط به خرج دهید. این وبسایت های شخص ثالث، هر کدام دارای شزایط استفاده و سیاست حریم شخصی، و تنظیمات حریم شخصی خاص خود می باشند، که لزوما مشابه موارد مربوطه در توییتر نیست. بنابراین، اگرچه ممکن است اکانت توییتر شما نسبتا از امنیت برخوردار باشد، پروفایل شما در سایت شخص ثالث ممکن است کاملا در معرض دسترسی دیگران باشد، و اگر شما از نام کاربری و آدرس ایمیل مشابه در تمامی چنین وبسایت هایی استفاده می کنید، رد پای شما براحتی قابل دنبال کردن خواهد بود. تعداد چنین وبسایت ها و اپ ها بیشمار است، اما تنها تعداد کمی از آنها در این راهنما مورد بررسی قرار می گیرند. با وجود این، لازم است که شما تحقیقات و بروزرسانی ها لازم در مورد تنظیمات امنیتی تمامی اپ های شخص ثالث متصل به صفحه توییتر خود انجام دهید. اگر آنها در نظر شما از امنیت کافی برخوردار نیستند، پورفایل خود را از آنها حدف کرده و مانع از دسترسی آنها به اکانت توییتر خود شوید.

برای ممانعت از دسترسی یک برنامه کاربردی به اکانت توییتر خود، اقدامات زیر را انجام دهید:

مرحله ۱. به Settings اکانت خود مراجعه کرده و بر روی برگه Apps در قسمت چپ کلیک کنید.

تصویر ۱: منوی تنظیمات

مرحله ۲. ابتدا فهرست اپ هایی را که به اکانت توییتر شما متصل است باز کرده و سپس اپ هایی را که می خواهید از دسترسی آنها به اکانت خود جلوگیری کنید انتخاب کرده و بر روی کلیک کنید.

تصویر ۲: نمونه ای از فهرست اپ ها

۲.۱ TwitPic

بسیاری از کاربران توییتر از وبسایت TwitPic برای آپلود کردن و ذخیره عکس هایی که می خواهند از طریق توییتر به اشتراک بگذارند، استفاده می کنند. به خاطر داشته باشید که TwitPic یک شرکت مجزا بوده و مستقل از توییتر عمل می کند و بنابراین دارای شرایط استفاده و سیاست حریم شخصی خاص خود است. در همین رابطه، در نظر داشتن این نکته نیز مهم است که TwitPic به کاربران اجازه نمی دهد تا پروفایل یا عکس های خود را مخفی کنند. تمامی عکس هایی که به TwitPic آپلود می شوند، به حالت پیش فرض در معرض دسترسی عموم قرار دارند، و این ویژگی قابل تغییر نیست. اگر شما از نام کاربری مشابه برای اکانت های توییتر و TwitPic خود استفاده کنید، فرد دشمن یا بدخواه شما براحتی می تواند به تمام عکس هایی که به TwitPic آپلود کرده اید دسترسی پیدا کند.

TwitPic به سایر کاربران اجازه می دهد تا شما را در عکسهایی که می خواهند تگ کنند. این عمل، خصوصا اگر فردی شما در یک عکس حساس تگ کند، می تواند برای شما خطر ساز باشد، چراکه این اطلاعات در معرض دسترس همگان قرار خواهد گرفت. بنابراین توصیه می شود که اجازه ندهید دیگران شما در عکس های خود تگ کنند.

مرحله ۱. بر روی Settings در منوی واقع در گوشه راست صفحه کلیک کنید.

تصویر ۳: نوار منو در صفحه اصلی وبسایت TwitPic

مرحله ۲. در زیر عنوان Privacy (حریم شخصی) مربع کنار گزینه Allow others to tag my photos (اجازه بده دیگران من را در عکس هایشان تگ کنند) بدون علامت کرده و بر روی دکمه Save Changes کلیک کنید.

تصویر ۴: گزینه های تگ کردن

اگر می خواهید که تصاویر حساس را از TwitPic پاک کنید، می بایستی اقدامات زیر را انجام دهید:

مرحله ۳: بر روی Profile در منوی واقع در گوشه بالای راست صفحه کلیک کنید.

مرحله ۴: بر روی Delete در کنار عکسی می خواهید پاک شود، کلیک کنید.

تصویر ۵: گزینه های تصویر

اگر می خواهید اکانت TwitPic خود را حذف کنید می بایستی اقدامات زیر را انجام دهید:

مرحله ۵. بر روی Settings در منوی گوشه راست بالایی صفحه کلیک کنید.

مرحله ۶. در زیر بخش Delete Account (حذف اکانت) کلماتی را در کادر «Captcha» برای شما به نمایش در می آید، تایپ کنید.

تصویر ۶: کادر Captcha پیش از آنکه پروفایل خود را حذف کنید.

مرحله ۷. بر روی کلیک کنید.

۲.۲ YFrog

Yfrog از محصولات شرکت ImageShack است.

در هنگام نگارش این بخش، همانند سایت TwitPic تمامی عکس هایی که به Yfrog آپلود می شوند، بصورت پیش فرض در معرض دسترس عمومی قرار داشته و هیچ راهی برای تغییر این ویژگی وجود ندارد. بر اساس متن شرایط استفاده شرکت ImageShack، شما می توانید از طریق ارتباط مستقیم با مسئولین وبسایت، آنها را از عمومی کردن مطالب خودتان باز دارید. برای اینکه درخواست شما به مرحله عمل برسد ممکن است ۲۴ ساعت طول بکشد.

با وجود این، اگر توییت های خود را در توییتر محافظت کنید، آنها از طریق اکانت Yfrog شما در دسترس نخواهند بود، ولی عکس هایتان همچنان قابل دسترس هستند.

Yfrog به کاربران دیگر اجازه می دهد تا شما را در عکس هایشان تگ کنند. این عمل، خصوصا اگر فردی شما در یک عکس حساس تگ کند، می تواند برای شما خطر ساز باشد، چراکه این اطلاعات در معرض دسترس همگان قرار خواهد گرفت. بنابراین توصیه می شود که اجازه ندهید دیگران شما در عکس های خود تگ کنند.

مرحله ۱. بر روی علامت پیکان واقع در گوشه راست صفحه کلیک کرده و گزینه Settings را انتخاب کنید.

تصویر ۷: گزینه های Yfrog

این عمل شما را به صفحه تنظیمات Yfrog خواهد برد.

تصویر ۸: منوی تنظیمات Yfrog

مرحله ۲. در زیر بخش Photo Tagging (مانند تصویر زیر) بر روی Change کلیک کرده و مربع کنار People can tag me in their photos (افراد می توانند من را در عکس های خود تگ کنند) را بدون علامت کنید.

تصویر ۹: گزینه های تگ کردن عکس

اگر می خواهید اکانت Yfrog خود را حذف کنید به منوی Settings باز گردید:

مرحله ۳. در صفحه تنظیمات، بر روی Delete در کنار گزینه Delete Account کلیک کنید. پس از آن از شما خواسته خواهد شد تا رمز عبور خود را وارد کنید.

مرحله ۴. رمز عبور خود را وارد کرده و بر روی کلیک کنید.

۲.۳ HootSuite

HootSuite یکی از برنامه های مشهور مدیریت توییتر است که به کاربران امکان می دهد تا یک یا چند اکانت توییتر را بطور همزمان سازماندهی و مدیریت کنند، توییت ها را زمانبندی نمایند، داده های مربوط به مبادلات اطلاعات خود از طریق توییتر را تحلیل کرده و امکان استفاده مشارکتی از توییتر را در سازمان ها فراهم کنند.

مرحله ۱. HootSuite بصورت پیش فرض از ارتباط رمزنگاری شده (Secure Socket Layer که به HTTPS نیز معروف است) استفاده نمی کند. با وجود این، به کاربران امکان استفاده از این نوع ارتباط را ارائه می دهد. بر روی Settings در منوی واقع در چپ صفحه کلیک کرده و پس از آن گزینه Account را انتخاب کنید.

تصویر ۱۰: صفحه اصلی وبسایت HootSuite

مرحله ۲. در منوی Account Preferences بر روی Preferences کلیک کنید.

تصویر ۱۱: ارجحیات HootSuite

مرحله ۳. بر روی کلیک کنید.

۲.۴ اپ های تلفن های هوشمند

تعدادی از برنامه های مدیریت توییتر و اپ ها، از جمله تمامی آنهایی که پیش از این بدانها اشاره شد، برای تلفن های هوشمندی مانند آیفون، اندروید، بلکبری، یا تلفن های ویندوز نیز موجود می باشند. این نکته مهم را بخاطر داشته باشید که تلفن های هوشمند مساپل امنیتی خاص خود را دارند که بسته به نوع آنها و شرکت سازنده است، و استفاده از این اپ ها یا برنامه های مدیریت توییتر بر روی تلفن های هوشمند ممکن است از امنیت کمتری نسبت به زمانی که از این برنامه ها در رایانه شخصی تان استفاده می کنید، برخوردار باشد، بعنوان مثال ممکن آنها از طریق اتصال رمزنگاری شده SSL به توییتر وصل نشوند، و بدینترتیب محتوای توییت های شما در معرض خطر افشا شدن قرار می گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه می توان در هنگام استفاده از تلفن های هوشمند از میزان خطرات کاست، به فصل ۱۱ مراجعه کنید.

YouTube

یوتیوب سرویس وبی است که از آن برای به اشتراک گزاری ویدئو و محتواهای اینترنتی دیگر استفاده می شود.

یوتیوب ابزاری بسیار عالی است برای آنکه ویدئوی خود را در معرض دید میلیاردها کاربر قرار دهید. با وجود این، از آنجاییکه یوتیوب در تملک شرکت گوگل است، اگر مدیران گوگل محتوای ویدئوی شما اهانت آمیز تشخیص دهند، می توانند آن را حذف کنند. این بدان معنی است که یوتیوب مکانی امن برای نگهداری ویدئوهای شما نیست. گوگل همچنین به سر خم کردن در برابر فشار جهت برداشتن محتواها از یوتیوب به منظور ممانعت از بلوکه شدن سایت، شهرت دارد. بنابراین اگر می خواهید که دیگران ویدئوی شما را ببینند نسخه ای از آن را در یوتیوب قرار دهید، ولی هیچگاه از یوتیوب به عنوان مکانی امن برای ذخیره تنها نسخه ویدوئوی خود استفاده نکنید.

گوگل نام کاربری و مشخصات مکانی کاربر را در مورد هر ویدئویی که آپلود شده یا تماشا می شود، ذخیره می کند. اطلاعاتی که بطور بالقوه از آنها می توان برای ردگیری افراد استفاده کرد.

اطلاعاتی را که به یوتیوب ارسال میکنید، در تملک شما باقی می ماند، اما با ارسال آنها به یوتیوب در واقع به گوگل اجازه می دهید تا آنها را توزیع کند.

گزارش شده است که در کشورهای متعددی مانند چین (از مارچ ۲۰۰۹)، برمه (بین مارچ ۲۰۱۰- آگوست ۲۰۱۱)، ایران (از ژانویه ۲۰۱۱)، لیبی (بین فوریه-آگوست ۲۰۱۱)، سوریه (از ژوئن ۲۰۱۱)، ازبکستان (از آگوست ۲۰۱۱)، تونس، ترکمنستان، و ترکیه، یوتیوب در دسترس کاربران قرار ندارد. به Google's traffic section in their Transparency Report (بخش ترافیک گوگل در گزارش شفاف سازی) برای کسب اطلاعات بیشتر مراجعه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در باره سیاست حریم شخصی گوگل، به اطلاعات تصویری مربوطه در وبسایت Me and My Shadow مراجعه کنید.

نکاتی در مورد استفاده از یوتیوب:

  • هیچگاه ویدئویی از فرد یا افراد بدون موافقت آنها به یوتیوب ارسال نکنید. حتی در صورت موافقت آنها، پیش از ارسال ویدئو، پیامدهای عمل خود در نظر بگیرید.

  • جستجو در یوتیوب را با تایپ کردن آدرس https://www.youtube.com در نوار آدرس مرورگر خود شروع کنید – با این عمل نقل و انتقال اطلاعات بین رایانه شما و سرورهای یوتیوب بصورت رمزنگاری شده و از طریق ارتباط Secure Socket Layer (SSL) انجام خواهد شد. برای آنکه مجبور نباشید این کار را در هر بار ارتباط با یوتیوب انجام دهید، توصیه می کنیم که از مرورگر Firefox همراه با افزونه HTTPS Everywhere برای برقراری ارتباط با یوتیوب استفاده کنید.

  • از امکان مات کردن صورت در یوتیوب برای ویدئوهایی که افراد حاضر در آنها ممکن است مایل نباشند که هویتشان فاش شود، مثلا ویدئوهای مربوط به تظاهرات اعتراضی، استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را مطالعه کنید.

  • همواره یک نسخه پشتیبان از ویدئوهایی که در گوگل/یوتیوب به اشتراک می گزارید، تهیه کنید.

  • برای آنکه ویدئوهای شما فقط با افراد معینی به اشتراک گذاشته شود، از تنظیمات خصوصی سایت یوتیوب استفاده کنید.

سایت های جایگزین برای یوتیوب

اگر نمی خواهید ویديوهای خود را به پروفایل گوگل خود مرتبط کنید، سایت های جایگزین دیگری از قبیل Vimeo وجود دارند. Vimeo توسط اجتماع کوچکتری از کاربران در مقایسه با یوتیوب مورد استفاده قرار می گیرد. همانند یوتیوب، Vimeo نیز امکان ارتباط از طریق SSL را فراهم می کند، و گزینه های امنیتی متعددی را در اختیار کاربرانش قرار میدهد. Vimeo همچنین امکان کنترل مجوزهای خلاقیت عمومی ویدئوهای کاربران را برای آنها فراهم می آورد. سایتهای مشابه دیگر نیز ممکن است مناطق مختلف از محبوبیت برخوردار باشند. پیس از آنکه یکی از این سایت ها را انتخاب کنید، می بایستی نکات زیر را در نظر بگیرید:

۱. آیا سایت مزبور برای تمامی موارد استفاده اش امکان ارتباط SSL را فراهم می آورد، یا این امر فقط به زمان لاگین کردن محدود می شود؟

۲. موافقتنامه مجوز کاربر نهایی و سیاست حفظ حریم خصوصی یا سیاست استفاده از داده ها را در مورد وبسایت مربوطه با دقت مطالعه کنید. با محتواها و اطلاعات شخصی شما چگونه رفتار می شود؟ این اطلاعات با چه کسانی به اشتراک گزارده می شود؟

۳. چه گزینه های امنیتی در اختیار کابران گزارده می شود؟ آیا این امکان را دارید که ویدئوهای خود را فقط با تعداد محدودی از افراد به اشتراک بگزارید، یا آنها به صورت پیش فرض در معرض دید همگان قرار خواهند گرفت؟

۴. در صورت آپلود کردن تصاویر حساس، مانند کلیپ هایی از یک تظاهرات اعتراضی، آیا سایت مربوط امکاناتی را برای محافظت از انهایی که در ویدئو حضور دارند فراهم می آورد، مثلا آیا سایت مجهز به امکان مخدوش کردن صورت افراد می باشد؟

۵. آیا می دانید که مکان جغرافیایی سرورهای وبسایت کجاست، در چه محدوده قضایی قرار گرفته اند یا توسط کدام شرکت به ثبت رسیده اند؟ آیا می دانید که این اطلاعات چگونه با حریم خصوصی و امنیت فعالیت های ایمیلی یا اطلاعات شما مرتبط می شوند؟ آیا مالکان وبسایت در صورت دریافت درخوست از دولت ها، اطلاعات مربوط به کاربران را افشا می کنند؟

Flickr

کارکردها: اشتراک عکس/ویدئو و محتواهای اینترنتی

وبسایت Flicker متعلق به یاهو است. این وبسایت همچنین امکان لاگین کردن از اکانت های کاربران در وبسایت های دیگری مانند گوگل یا فیسبوک را نیز فراهم می کند.

محتواهایی که شما به Flicker ارسال می دارید در تملک شما باقس می مانند که می توانید مجوزهای خلاقیت عمومی مختلف یا حق استفاده محفوظ را برای آنها تعیین کنید. اما، با ارسال کردن محتواهای خود، شما همچنین مجوز توزیع عکس ها یا ویدئوهایتان را در اختیار یاهو قرا می دهید.

به خاطر امکان ایجاد مجوزهای توزیع متنوع، Flicker هم از بابت پیدا کردن عکس هایی که برای استفاده در مبارزات مختلف مورد نیاز است و هم به عنوان منبعی برای به اشتراک گزاری عکس ها با همکاران، همپیمانان، و اعضای شبکه خود، بسیار عالی می باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سیاست حریم خصوصی یاهو به اطلاعات تصویری وبسایت Me and My Shadow مراجعه کنید.

نکاتی در مورد استفاده از Flicker

  • مطمئن شوید که Flicker اطلاعات مخفی را که توسط دوربین دیجیتال شما ثبت می شود (متادتا) را نشان ندهد. این اطلاعات می تواند شامل تاریخ، زمان، موقعیت GPS، مدل دوربین، و غیره باشد.

  • هرگز عکس فرد/افراد را بدون موافقت آنها در Flicker به اشتراک نگزارید، و اطمینان حاصل کنید که سوژه های شما در عکسهایتان با نوع مجوزی که شما برای عکس ها در نظر گرفته اید موافق باشند.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده سایتهایی مانند Flicker و سایر شبکه های اجتماعی را تحت نظر دارد، و به احتمال بسیار زیاد دولتها در کشورهای دیگر نیز اقدامات مشابهی را در این زمینه انجام می دهند.

سایت های جایگزین برای Flicker

۱. اگر نمی خواهید که عکس های خود را با پروفایل شخصی تان در سایتهای یاهو، گوگل، یا فیسبوک پیوند دهید، می توانید از سایتهای جایگزین Flicker برای به اشتراک گزاری آنها استفاده کنید. سایت های جایگزین ممکن است در برخی مناطق از شهرت بیشتری برخوردار باشند، بنابراین بهتر است که تحقیقات لازم را در مرود نوع سایتی که می خواهید انتخاب کنید انجام دهید. پیش از انتخاب سایت مورد نظر، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

۲. آیا سایت مزبور امکان ارتباط امن SSL را برای تمامی موارد استفاده از سایت فراهم می آورد یا این ارتباط فقط در هنگام لاگین کردن برقرار است؟ آیا هیچ مشکلی در رابطه با رمزنگاری وجود ندارد، مثلا مشکلات مربوط به مجوزهای رمزنگاری؟

۳. متون موافقتنامه مجوز کاربر نهایی و سیاست حفظ حریم خصوصی یا سیاست استفاده از داده ها را با دقت در مورد سایت مورد نظرتان مطالعه کنید. با محتواها و اطلاعات شخصی شما چگونه رفتار می شود؟ این اطلاعات با چه کسانی به اشتراک گزارده می شود؟

۳. چه گزینه های امنیتی در اختیار کابران گزارده می شود؟ آیا این امکان را دارید که عکس های خود را فقط با تعداد محدودی از افراد به اشتراک بگزارید، یا آنها به صورت پیش فرض در معرض دید همگان قرار خواهند گرفت؟

۴. در صورت آپلود کردن تصاویر حساس، مانند عکس هایی از یک تظاهرات اعتراضی، آیا سایت مربوط امکاناتی را برای محافظت از انهایی که در عکس ها حضور دارند فراهم می آورد، مثلا آیا سایت مجهز به امکان مخدوش کردن صورت افراد می باشد؟

۵. آیا می دانید که مکان جغرافیایی سرورهای وبسایت کجاست، در چه محدوده قضایی قرار گرفته اند یا توسط کدام شرکت به ثبت رسیده اند؟ آیا می دانید که این اطلاعات چگونه با حریم خصوصی و امنیت فعالیت های ایمیلی یا اطلاعات شما مرتبط می شوند؟ آیا مالکان وبسایت در صورت دریافت درخوست از دولت ها، اطلاعات مربوط به کاربران را افشا می کنند؟