چگونه در هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی از خود و اطلاعاتتان محافظت کنید

به روز شد2013

این راهنما دیگر به‌روز نمی‌شود

جامعه‌های آنلاین از زمان اختراع اینترنت وجود داشته‌اند. اول تابلوهای اعلانات و لیست‌های رایانامه (ایمیل) وجود داشت که به مردم سراسر دنیا این فرصت را می‌داد که به هم متصل شوند و با یک‌دیگر ارتباط برقرار کنند و اطلاعات در مورد موضوع‌های مورد علاقه‌شان را تبادل نمایند. امروزه تارنماهای شبکه‌ی اجتماعی تا حد زیادی شیوه‌های مختلف ارتباطات را توسعه داده‌اند و به شما اجازه می‌دهند تا پیغام‌ها، عکس‌ها، فایل‌ها و حتا اطلاعات لحظه به لحظه در مورد این که در حال حاضر کجایید و چه کاری انجام می‌دهید را با دوستانتان و جهانیان به اشتراک بگذارید. این کارکردها جدید یا انحصاری نیستند. هر کدام از این قابلیت‌ها را می‌شود از طریق دست‌رسی به اینترنت و بدون ورود به تارنما نیز استفاده کرد.

اگرچه این شبکه‌های ارتباطی می‌توانند خیلی مفید باشند و ارتباطات اجتماعی را به صورت آنلاین و آفلاین ترویج کنند اما استفاده از آن‌ها ممکن است باعث دست‌رسی افراد غیر مجاز به اطلاعات شخصی شما نیز بشود. فرض کنید که یک شبکه‌ی اجتماعی مثل یک مهمانی بزرگ است، تعدادی از افرادی که در آن‌جا حضور دارند برای شما آشنا هستند و شما آن‌ها را می شناسید اما تعداد زیادی هم هستند که آن‌ها را نمی‌شناسید. تصور کنید که در این مهمانی اطلاعات شخصی شما و موضوعاتی که لحظه به لحظه راجع به آن‌ها فکر می‌کنید روی یک تخته‌ی بزرگ نوشته شده و به پشت شما چسبانده شده باشد به طوری که همه به راحتی بتوانند آن را ببینند و بخوانند بدون آن که حتا شما متوجه شوید. آیا واقعا می‌خواهید در این مهمانی شرکت کنید؟ آیا واقعا راضی هستید که همه، همه چیز را راجع به شما بدانند؟

به خاطر داشته باشید شرکت‌های تجاری خصوصی، صاحبان اصلی شبکه‌های اجتماعی هستند که با جمع‌آوری اطلاعات در مورد افراد و فروش آن‌ها مخصوصا به تبلیغ‌کنندگان، درآمد کسب می‌کنند. وقتی که وارد یک شبکه‌ی اجتماعی می شوید، در واقع آزادی‌هایی که از اینترنت به دست می‌آورید را رها کرده و وارد محیطی می‌شوید که کنترلش در دست صاحبان آن‌جا است. تنظیم‌های حریم خصوصی تنها به این معنی است که شما می‌توانید خود را در مقابل دیگر اعضای شبکه اجتماعی محافظت کنید، اما به این معنی نیست که اطلاعات شما را در برابر صاحبان اصلی این سرویس محفوظ نگه داشته شود. در واقع همه‌ی داده‌ها ی خود را تسلیم مالکان این شبکه‌ی اچتماعی کرده و به آن‌ها اعتماد می‌کنید.

اگر با اطلاعات و موضوعات حساس سر و کار دارید و می‌خواهید که از سرویس‌های یک شبکه‌ی اجتماعی استفاده کنید، مهم است که در مورد مشکلات امنیتی و حریم خصوصی مربوط به آن‌ها، کاملا آگاه باشید. مدافعان حقوق بشر به ویژه نسبت به استفاده از شبکه‌های اجتماعی آسیب‌پذیر هستند و باید در مورد افشای اطلاعات خود و افرادی که با آن‌ها کار می‌کنند بسیار با احتیاط عمل کنند.

قبل از این که از هر شبکه‌ی اجتماعی استفاده کنید، خیلی مهم است در مورد این که چگونه این شبکه ها می‌توانند به شما آسیب بزنند، اطلاعات داشته باشید و سپس گام‌های لازم برای حفاظت خود و افرادی که با آن‌ها کار می‌کنید را بردارید. این راهنما به شما کمک می‌کند تا با پیامدهای امنیتی استفاده از شبکه‌های اجتماعی آشنایی لازم را پیدا کنید.

پس‌زمینه

:Snippet

ما شما را تشویق به استفاده نکردن از این شبکه‌های اجتماعی نمی‌کنیم اما باید همه‌ی اقدامات امنیتی مناسب را در نظر بگیرید تا از این شبکه‌ها بدون این که به خود و دیگران آسیب برسانید، استفاده کنید.

آن‌چه که با مطالعه‌ی این بخش فرا خواهید گرفت

ـ چگونه شبکه‌های اجتماعی به راحتی و بدون این که بخواهید، باعث فاش شدن اطلاعات حساس شما می‌شوند ـ چگونه در عین استفاده از شبکه‌های اجتماعی از اطلاعات خود و دیگران محافظت کنید

نکات کلی در مورد استفاده از شبکه‌های اجتماعی

این پرسش‌ها را همیشه از خود بپرسید:

• چه کسی می‌تواند به اطلاعاتی که در تارنما می‌گذارم، دست‌رسی داشته باشد؟
• چه کسی می‌تواند روی اطلاعاتی که در شبکه‌ی اجتماعی می گذارم، کنترل داشته باشد و مالکیت آن‌ها با کیست؟
• چه اطلاعاتی در می‌تواند از طریق افراد طرف تماس من، به افراد دیگر انتقال پیدا کند؟
• آیا اهمیت دارد که افراد طرف تماسم چه اطلاعاتی در مورد من را با دیگران به اشتراک گذارند؟
• آیا همه‌ی افرادی که با آن‌ها در ارتباط هستم، مورد اعتماد من هستند؟

• همیشه سعی کنید تا از رمز عبور امن برای ورود به شبکه‌های اجتماعی استفاده کنید. اگر شخصی به شناسه‌ی شما دست‌رسی پیدا کند، در واقع به بسیاری از اطلاعات شما و همه‌ی کسانی که با آن‌ها از طریق شبکه‌ی اجتماعی در ارتباط هستید، دست‌رسی پیدا خواهد کرد. رمز عبور خود را مرتبا عوض کنید. برای اطلاعات بیشتر به بخش ۳. چگونگی ایجاد رمزهای عبور مطمئن و نگهداری از آن‌ها مراجعه کنید.

• مطمئن شوید که تنظیم‌های امنیتی پیش‌فرض که شبکه‌ی اجتماعی به شما پیشنهاد داده را خوب درک کرده و راه تغییر آن را بدانید.

• در نظر داشته باشید که از شناسه‌های جداگانه یا حتا نام‌های مستعار و متفاوت برای فعالیت‌ها و تبلیغات استفاده کنید.

• به یاد داشته باشید که کلید استفاده از یک شبکه‌ی اجتماعی به صورت امن، اعتماد کردن به اعضای آن است. بنابراین داشتن شناسه‌های جدا ممکن است باعث تحقق این اعتماد شود.

• وقتی که در مکان عمومی و از طریق اینترنت عمومی به شبکه‌های اجتماعی وارد می‌شوید، مطمئن شوید که رمز عبور و جزئیات وارد شدن به آن تارنما را از تاریخچه و کش مرورگر رایانه‌ی عمومی کاملا از بین ببرید. برای اطلاعات بیشتر به بخش ۶. چگونگی حذف کامل اطلاعات محرمانه مراجعه کنید.

• برای دسترسی به شبکه‌های اجتماعی به جای http از https استفاده کنید. این کار برای حفاظت از نام کاربری، رمز عبور و اطلاعات دیگری که در شبکه‌های اجتماعی گذاشته‌اید، لازم است. بهتر است که به جای آدرس‌هایی که با http شروع می‌شوند، از آدرس‌های اینترنتی استفاده کنید که با https آغاز می‌شوند. با این کار لایه‌ای دیگر بر سپرهای دفاعی شما خصوصا هنگامی که می خواهید با استفاده از یک مرورگر به شناسه‌ی شبکه‌ی اجتماعی خود بروید، اضافه می‌شود. برای اطلاعات بیشتر به بخش چگونگی ناشناس ماندن و راههای مقابله با سانسورهای اینترنتی سری بزنید

• در مورد میزان اطلاعاتی شخصی که که از خود می‌گذارید -حتا اگر افراد شبکه‌ی خود را می‌شناسید-، احتیاط به خرج دهید چرا که کپی کردن اطلاعات شما برای افراد بسیار ساده است.

• بیشتر شبکه‌های اجتماعی به شما این اجازه را می‌دهند که اطلاعات خود را با شبکه‌های اجتماعی دیگر ادغام کنید. برای مثال می‌توانید آخرین اخبار را روی شناسه‌ی توییتر خود بفرستید و به صورت خودکار، این اطلاعات در شناسه‌ی فیس‌بوک خود نیز بفرستید. وقتی که شناسه‌های شبکه‌ی اجتماعی خود را با هم ادغام می‌کنید بسیار محتاط عمل کنید چرا که ممکن است در یک تارنما دارای نام مستعار باشید اما در دیگری همه‌ی اطلاعات درست شما در حال نمایش باشد.

• در مورد بی‌طرف بودن محتواهایی که به شبکه‌های اجتماعی می‌فرستید، محتاط باشید. هرگز به شبکه‌های اجتماعی به چشم میزبان اولیه محتواهای خود نگاه نکنید. اگر دولت ناگهان از محتوای ناشایسته‌ای در شبکه های اجتماعی اطلاع پیدا کند، به راحتی می تواند دست‌رسی به آن شبکه اجتماعی را در محدوده خود مسدود کند. اداره‌کننده‌گان شبکه‌های اجتماعی ممکن است تصمیم به پاک کردن محتواهای مورد ایراد بگیرند چرا که این کار برای آن‌ها آسان‌تر است تا روبه‌رو شدن با قوانین سانسور یک کشور به خصوص.

پست کردن اطلاعات شخصی

شبکه‌های اجتماعی پرسش‌های زیادی از شما می‌پرسند تا از این طریق پیدا کردن شما و ارتباط برقرار کردن با شما برای کاربران دیگر آسان‌تر باشد. امکان جعل هویت یک کاربر با اشخاص دیگر، شاید بزرگ‌ترین آسیبی باشد که از این طریق برای آن کاربر به وجود می‌آید، این عمل، به طور فزاینده‌ای رواج پیدا کرده است. به علاوه هر چه میزان اطلاعاتی که از خود -به صورت آنلاین- فاش می‌کنید بیش‌تر باشد، شناسایی شما و نوع فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید نیز برای حکوم آسان‌تر می‌شود. در بعضی کشورها، فعالیت‌های آنلاین فعالان خارج از کشور باعث شده است که مقامات آن کشور، اعضای خانواده آن فعالان را مورد شناسایی و آزار و اذیت قرار دهند.

این پرسش‌ها را از خود بپرسید: آیا لازم است که اطلاعات شخصی خود را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارم؟

• تاریخ تولد
• شماره‌های تلفن تماس
• آدرس‌ها
• مشخصات اعضای خانواده
• گرایش جنسی
• تحصیلات و سابقه‌ی شغلی

:Snippet

دوست‌ها، دنباله‌روها و تماس‌ها

اولین کاری که پس از پر کردن مشخصات شخصی در فرم شبکه‌های اجتماعی انجام خواهید داد، بر قرار کردن ارتباطات با افراد دیگر است. این افرادی که با آن‌ها در تماس خواهید بود (کانتکت‌ها) کسانی هستند که می‌شناسید و به آن‌ها اعتماد دارید؛ اما شما ممکن است با افراد دیگری که هرگز آن‌ها را ملاقات نکرده‌اید نیز از طریق یک فضای آنلاین مرتبط شوید. مهم‌ترین نکته‌ای که باید نسبت به آن آگاه باشید، آن است که چه اطلاعاتی را در این فضای آنلاین به اشتراک می‌گذارید.

زمانی که از یک شناسه‌ی شبکه‌ی اجتماعی مانند فیس‌بوک استفاده می‌کنید که در آن اطلاعات بسیاری درباره‌ی شما نگهداری می‌شود، فقط با افرادی ارتباط بر قرار کنید که آن‌ها را می‌شناسید و اعتماد دارید که آن‌ها ازاطلاعات شما سوءاستفاده نخواهند کرد.

:Snippet

به‌روز کردن وضعیت##

به‌روزرسانی وضعیت در شبکه‌های اجتماعی مانند تویتر و فیس‌بوک و امثال آن‌ها، به‌روز کردن وضعیت، نیازمند پاسخ به پرسش‌هایی چون پرسش‌های زیر است:

• من الان مشغول چه کاری هستم؟
• چه اتفاقی در جریان است؟

مهم‌ترین نکته‌ای که در رابطه با به‌روزرسانی وضعیت باید به آن توجه داشته باشید این است که چه کسی می‌تواند اطلاعاتی را که شما ارائه می‌دهید، مشاهده کند. تنظیم پیش فرض برای به‌روزرسانی وضعیت در اکثر برنامه‌های شبکه اجتماعی بدین صورت است که تمامی افرادی که در اینترنت حضور دارند می‌توانند آن را مشاهده کنند (Public است). اگر شما می‌خواهید که تنها افرادی که با آن‌ها در ارتباط هستید، به‌روزرسانی‌های شما را ببینند. باید حریم خصوصی شبکه‌ی اجتماعی را به گونه‌ای تنظیم کنید که به‌روزرسانی شما را از دید همگان، مخفی نگه دارد.

برای انجام این کار در توییتر «Protect Your Tweets» را پیدا کنید. در فیس‌بوک تنظیمات خود را به گونه‌ای تغییر دهید که به‌روزرسانی شما با «Friends Only» به اشتراک گذاشته شود. علی رغم انجام این تنظیم‌ها، در جریان باشید اطلاعاتی که در این برنامه‌ها به اشتراک گذاشته‌اید چقدر آسان توسط دنباله‌روها (Followers) و دوستان شما مجددا می‌توانند به اشتراک گذاشته شوند. برای پرهیز از این اتفاق باید با دوستان خود در چنین شبکه‌هایی بر سر این که اطلاعات چگونه دست به دست شوند به یک توافق مشترک دست یابید.

باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که دوستان شما نیز ممکن است مایل نباشند که اطلاعات آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارید. حساس بودن نسبت به این قضیه از اهمیت خاصی برخوردار است به همین دلیل از دیگران درخواست کنید تا نسبت به آشکار کردن اطلاعات شما حساسیت لازم را به خرج دهند. موارد متعددی بوده است که در آن از اطلاعاتی که در بخش به‌روزرسانی وضعیت منتشر شده علیه وی استفاده شده است. به عنوان مثال در آمریکا، برخی معلم‌ها را به خاطر آن که احساس خود را در مورد دانش‌آموزانشان در شبکه‌های اجتماعی با دیگران به اشتراک گذاشته‌اند اخراج کرده‌اند و بوده‌اند برخی کارگرانی که به خاطر آن‌چه که در رابطه با کارفرمایان خود در این شبکه‌ها نوشته‌اند، کار خود را از دست داده اند. این مسئله ای است که تقریبا همه باید در رابطه با آن احتیاط لازم را به خرج دهند.

به اشتراک گذاشتن محتوای اینترنتی##

این که با به اشتراک گذاشتن یک پیوند خاص توجه دوست خود را جلب کنید، کاری ساده است. اما این کار توجه کسانی به جز دوستانتان را هم به شما جلب خواهد کرد. باید به این فکر کنید که آن‌ها چه واکنشی به آن پیوند نشان خواهند داد؟ به عنوان مثال اگر شما در یکی ازشبکه‌های اجتماعی از علاقه‌ی خود به تارنمایی صحبت کنید که محتویات آن عمدتا در راستای مخالفت با یک رژیم زورگو تهیه و تنظیم می‌شوند، علاقه‌ی شما به آن تارنما توجه عوامل رژیم را به شما معطوف کرده و به عنوان هدف تحت نظر قرار می‌گیرید.

اگر می‌خواهید که آن‌چه توسط شما به اشتراک گذاشته می‌شود یا پیوندهایی که علاقه‌ی خود را با زدن علامت به آن‌ها ابراز می‌دارید، فقط توسط دوستان شما قابل مشاهده باشند، اطمینان حاصل کنید که در تنظیم‌های امنیتی شناسه‌ی خود، این نکته را لحاظ کرده باشید.

فاش شدن موقعیت مکانی##

بیش‌تر شبکه‌های اجتماعی در صورتی که اطلاعات لازم را داشته باشند خوش‌حال می‌شوند که موقعیت مکانی شما را هم به دیگران نمایش دهند. این کار به خصوص در مواردی مصداق پیدا می‌کند که برای مرور شبکه های اجتماعی از تلفن‌های همراهی استفاده کنید که مجهز به سیستم GPS باشند. حتا شبکه‌ای که تلفن همراه شما با آن در ارتباط است نیز ممکن است موقعیت مکانی شما را مشخص کند.

برای آن که خیالتان راحت باشد بهتر است که تنظیم‌های شناسه‌ی خود را در شبکه‌های اجتماعی مورد نظرتان دوباره بررسی کنید. به ویژه در مورد تنظیم‌های مربوط به مکان عکس‌ها و فیلم‌های ویدئویی که به اشتراک می‌گذارید، دقت زیادی به خرج دهید. البته کماکان مطمئن نباشید که از طریق این عکس‌ها و فیلم‌ها نمی‌شود به جای فیزیکی شما پی برد.

• برای اطلاعات بیش‌تر در این باره می توانید به On Locational Privacy, and How to Avoid Losing it Forever در تارنمای Electronic Frontier Foundation سری بزنید.

به اشتراک‌گذاری ویدئو/عکس

عکس و ویدئو به راحتی هویت افراد را فاش می‌کنند. پیش از آن که عکس افراد مختلف را به شبکه‌های اجتماعی بفرستید، لازم است که از آن‌ها اجازه گرفته باشید. با پست کردن عکس یک فرد دیگر در واقع حریم خصوصی او را زیر پا گذاشته‌اید. هرگز عکس کسی را بدون موافقت منتشر نکنید. در عکس و ویدیوها اطلاعات عدیده‌ی دیگری نیز وجود دارند که ممکن است شما از وجود آن‌ها بی‌خبر باشید. امروزه بسیاری از دوربین‌های دیجیتال اطلاعاتی از قبیل زمان، تاریخ و مکان گرفته شدن عکس را به صورت اطلاعاتی که به آن‌ها فراداده (Meta Data) گفته می‌شود، در فایل مربوط به آن عکس می‌نویسند. با بارگذاری کردن عکس‌ها و ویدیوها به تارنماهایی که برای این کار تهیه شده‌اند، اطلاعات یاد شده فاش می‌شوند.

:Snippet

پیام‌های فوری (چت یا Instant Messages)

بسیاری از شبکه‌های اجتماعی امکان گفتگوی زنده با دوستانتان را برای شما فراهم می‌آورند. این ابزار همانند برنامه‌های فرستادن پیام فوری (Messenger) یا چت عمل می‌کند. در واقع از جمله ناامن‌ترین راه‌های ارتباطی از طریق اینترنت هستند. برای اطمینان از این که گفتگوهای این‌چنینی در فضایی امن انجام می‌پذیرد، لازم است که شما و دوستانتان از طریق آدرس‌های https وارد شناسه‌های شبکه‌ی اجتماعی خود شده، یا از برنامه‌هایی مانند Pidgin همراه با افزونه‌ی Off-the-record که از روش رمزنگاری در آن بهره برده می‌شود، استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر لطفا راهنمای دستی Pidgin - پیام فوری امن را مطالعه کنید.

عضویت یا ایجاد گروه‌ها، رویدادها و جوامع

اگر بخواهید عضو یک گروه یا جامعه شویذ، چه اطلاعاتی را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهید؟ آن جامعه یا گروه چه اطلاعاتی از شما را بروز خواهد داد؟ یا به طریق دیگر، افرادی که به عضویت گروه یا جامعه‌ای که شما تشکیل داده‌اید، در می آیند، چه پیامی را به جهانیان اعلام خواهند کرد؟ چگونه دیگران در معرض خطر قرار می‌دهید؟

زمانی که به صورت آنلاین به عضویت یک گروه یا جامعه در می‌آیید، برخی از اطلاعات شما برای دیگران فاش خواهد شد. به طور کلی، سایرین فرض را بر این می‌گذارند که شما به عنوان عضو با آن‌چه که در این گروه گفته شده یا به عمل گذاشته می شود، موافقت دارید و همین امر با هم ردیف کردن شما و یک جریان سیاسی-اجتماعی خاص ممکن در بعضی کشورها موجب آسیب شود. اگر شما به عضویت گروهی در آیید که اعضای بسیار زیادی دارد که آن‌ها را نمی‌شناسید، این کار ممکن است تنظیم‌های امنیتی را که برای شناسه‌ی خود انجام داده‌اید با چالش مواجه کند. پس بهتر است پیش از آن که به عضویت گروهی درآیید، درباره‌ی این که چه اطلاعاتی را فاش خواهید کرد خوب فکر کنید. آیا شما از عکس و نام واقعی خود استفاده می‌کنید به گونه‌ای که دیگران بتوانند شما را شناسایی کنند؟

از طرف دیگر اگر شما گروهی ایجاد کنید و عده‌ای به عضویت آن در آیند چه مطالبی را از طریق گروه شما به دیگران اعلام خواهند کرد، به عنوان مثال، اگر گروهی را به طرفداری از افراد همجنس‌گرا به وجود آورده باشید، عضویت در آن گروه، آشکارا اعضا را در زمره افراد همجنس‌گرا یا حداقل کسانی که با این موضوع مشکلی ندارند قرار می‌دهد؛ امری که ممکن است خطراتی برای آن‌ها در پی داشته باشد.

:Snippet

ابزارهای شبکه های اجتماعی

فیس‌بوک

فیس‌بوک به بزرگ‌ترین شبکه‌ی اجتماعی در کره‌ی زمین بدل شده است. اگر می‌خواهید از طریق یک شبکه‌ی اجتماعی با دیگران ارتباط برقرار کنید، به احتمال بسیار قوی آن افراد عضو فیس بوک هستند. این بدان معنی است که استفاده از فیس بوک حتا از سایت‌های دیگر نیز خطرناک‌تر است چرا که به خاطر جهان شمول بودن آن، تقریبا همه می‌توانند به اطلاعاتی که شما می‌گذارید دست‌رسی داشته باشند.

بنیان‌گذار فیس بوک، مارک زوکربرگ در انظار عمومی اعلام کرده است که «حریم شخصی آنلاین دیگر مرده است» و واقعیت هم این است که دارا بودن حریم شخصی در فیس‌بوک می‌تواند بسیار دشوار باشد. حتا در صورتی که شما در تنظیم‌های پیچیده‌ی آن، مشخص کرده باشید که فقط «دوستان» شما حق دست‌رسی به اطلاعات مربوط به شما را دارند، این اطلاعات می‌تواند به سادگی از طریق اجرای جست‌وجوهای اینترنتی در دست‌رس دیگران یا حتا برنامه‌نویسانی که برنامه‌های کاربردی و بازی‌های رایانه‌ای آن‌ها در سایت مورد استفاده قرار می‌گیرد، قرار داده شود.

بیان این نکته اهمیت دارد که پس از ایجاد یک شناسه‌ی کاربری در فیس‌بوک دیگر نمی‌توانید آن را پاک کنید. فیس‌بوک در صورت درخواست شما، شناسه‌تان را غیر فعال خواهد کرد و هر زمان که مایل باشید، شناسه‌ی شما را بدون آن که اطلاعات موجود در ان و تنظیم‌هایش تغییری کرده باشد، دوباره فعال خواهد شد. در یک کلام فراموش نکنید که اطلاعات شما هرگز از فیس‌بوک پاک نخواهد شد.

برگرفته از تارنمای فیس‌بوک: http://www.facebook.com/terms.php - «برای محتواهایی که دارای حقوق مربوط به مالکیت معنوی می‌باشند، مانند عکس‌ها و تصاویر ویدیویی، IP content شما با توجه به تنظیمات برنامه و اصول حریم شخصی خود به ما مجوزی غیر انحصاری، قابل انتقال، زیر پروانه‌دار، رایگان و جهان شمول اعطا می‌کنید تا بتوانیم از IP contentهایی که بر روی فیس‌بوک یا در تارنماهای مرتبط با فیس‌بوک گذاشته‌اید استفاده کنیم. این IP License زمانی از اعتبار ساقط می‌شود که شما IP content را پاک کرده یا شناسه‌ی خود را ببندید، مگر آن که آن محتوا توسط دیگران به اشتراک گذاشته شده، و آن‌ها حذفش نکرده باشند.» به عبارت دیگر، فیسبوک مالک هر گونه اطلاعاتی است که شما در آن گذاشته‌اید و می‌تواند از‌ آن‌ها به هر نحو که صلاح می‌داند استفاده کند.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده‌ی آمریکا فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی را تحت نظارت قرار داده است، امری که به احتمال زیاد توسط دولت های دیگر نیز انجام می‌گیرد.

نکته‌هایی در مورد استفاده‌ی امن از فیس‌بوک

• تنظیمات حریم شخصی خود در فیس بوک را مجددا چک کنید. در نتیجه فشار افکار عمومی و رشد بی‌سابقه‌ی این شبکه، خط مشی‌های حریم شخصی این شبکه دائما در حال تغییر است.

• عمل «دوست شدن» در فیس‌بوک بدین معنی است که شما ارتباط دوستانه‌ی مستقیمی با یک کاربر دیگر برقرار کرده و بدین ترتیب به او اجازه می‌دهید تا از اطلاعات شما و فعالیت‌هایتان در فیس بوک با خبر باشد. بهتر آن است که فقط با افرادی در فیس‌بوک دوست شوید که به آن‌ها اعتماد دارید.

• هر بار که از شناسه‌ی خود خارج می‌شوید، آن را غیر فعال کنید. بدن ترتیب شناسه‌ی شما قفل شده و هیچ کس نمی‌تواند در موقع آفلاین بودن شما به آن دست‌رسی داشته باشد. در بار بعدی که واردی می‌شود شناسه‌ی شما مجددا فعال شده و تنظیم‌های آن بدون تغییر باقی می‌مانند.

بهترین مکان برای کسب‌ آگاهی های لازم در مورد تنظیمات حریم شخصی در فیس بوک، صفحه 'Controlling How You Share' به آدرس http://www.facebook.com/privacy/explanation.php می باشد.

Twitter

کارکردها: به‌روزرسانی وضعیت

توییتر کار خود را با هدف گذاشتن به‌روزها از تلفن همراه به اینترنت آغاز کرد، چرا که محدوده فرستادن به‌روزها در توییتر از ۱۴۰ حرف نباید فراتر رود. به همین دلیل به آن «پیامک دنیای اینترنت» نیز می‌گویند. در توییتر شما معمولا کاربران دیگری را که مایلید و نه لزوما فقط آن‌هایی را که می‌شناسید، دنبال یا follow می‌کنید. این بدان معنی است که دنباله‌روهای شما لزوما دوستان شما نیستند. در ضمن توجه کنید که در توییتر افراد می‌توانند برای پنهان نگهداشتن هویت خود از شناسه‌های غیر واقعی استفاده کنند.

توییتر در بخش «شرایط استفاده» اعلام می‌دارد: «بر اساس این مجوز شما به ما اجازه می‌دهید تا توییت‌های شما در دست‌رس بقیه‌ی افراد دنیا و توییت‌های آن‌ها را در معرض دست‌رسی شما قرار دهیم. اما آن‌چه مال شماست، متعلق به شماست، شما مالک محتوای خود هستید». (بر گرفته از http://twitter.com/terms)

اگر چه توییتر یک تارنما است اما بسیاری از افراد شناسه‌ی توییتر خود را از طریق برنامه‌های کاربردی که با عنوان سرویس‌گیرنده (Client) توییتر شناخته می شوند مدیریت می‌کنند. اگر شما از سرویس‌گیرنده‌ی توییتر استفاده می‌کنید باید اطمینان حاصل کنید که این برنامه به طریقی مطمئن و امن با تارنمای توییتر ارتباط برقرار می‌کند.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده‌ی آمریکا توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی را تحت نظارت قرار داده است، امری که به احتمال زیاد توسط دولت‌های دیگر نیز انجام می‌گیرد.

نکته‌های در مورد استفاده‌ی امن از توییتر

• «آن‌چه که شما توییت می‌کنید ممکن است بلا فاصله در سراسر جهان قابل مشاهده باشد. شما آن‌چه هستید که توییت می کنید!» (برگرفته از http://twitter.com/terms)

• بیاد داشته باشید آن‌چه که شما توییت می‌کنید وارد یک فضای عمومی می‌شود، یعنی همگان به آن دست‌رسی خواهند داشت و خوانندگان الزاما منحصر به کسانی که شما را دنبال می‌کنند نخواهند بود. بنابراین اگر اطلاعات محرمانه و حساسی را می‌گذارید، حفاظت از آن‌ها را نیز مد نظر قرار دهید. حفاظت از توییت، یعنی فقط دنباله‌روهای شما بتوانند آن‌ها را ببینند: با وجود این، از یاد نبرید که دنباله‌روها می‌توانند توییت‌های شما را باز-توییت کنند و جنبه‌ی همگانی به آن‌ها بدهند

• اگر در توییت‌های خود دولت‌مردان و دولت‌ها را توییت می‌کنید استفاده از یک اسم مستعار یا هویت مجازی را فراموش نکنید.

YouTube

کارکردها: اشتراک‌گذاری ویدیو

یوتیوب متعلق به شرکت گوگل است. یوتیوب برای آن که ویدیوهای خود را در دست‌رس میلیاردها بیننده‌ی قرار دهید، بسیار عالی است. اما اگر دست‌اندرکاران گوگل به این نتیجه برسند که محتوای ویدیوی شما ناشایست است، آن را پاک خواهند کرد. این بدان معنی است که یوتیوب مکان مناسبی برای نگهداری امن ویدیوهای شما نیست. هم‌چنین مشخص شده است که گوگلی‌ها برای آن که تارنماهایشان سانسور نشود، گاهی ویدیوهای خاصی را از یوتیوب پاک می‌کند. بنابراین اگر می‌خواهید که دیگران ویدیوی شما را ببینند، یک کپی از آن را در یوتیوب قرار دهید و کپی دیگری را در جایی دیگر. به عبارت دیگر در صورت علاقمندی به انتشار مطالب خود در اینترنت، تنها کپی آن را با خیال این که یوتیوب مکان امنی است، در آن‌جا قرا ندهید.

گوگل داده‌های مربوط به نام کاربر و مشخصات مکانی را برای هر ویدیویی که بارگذاری و مشاهده می‌شود، نگهداری می‌کند. این داده‌ها ممکن است برای پیداکردن ردپای افراد مورد استفاده قرار گیرند.

محتواهایی که شما در یوتیوب می‌گذارید در مالکیت شما باقی می‌مانند؛ با گداشتن آن‌ها در یوتیوب، شما به گوگل مجوز توزیع کردن آن محتواها را می‌دهید.

از ماه سپتامبر سال ۲۰۱۰، یوتیوب در کشورهای چین، لیبی، تونس، و ترکمنستان ممنوع شده است و پیش‌تر از آن در کشورهایی چون ایران.

نکته‌هایی در مورد استفاده‌ی امن از یوتیوب

• ویدیوهای گرفته شده از افراد را هیچ‌گاه بدون اجازه آن‌ها در یوتیوب نگذارید. حتا اگر اجازه‌ی آن را نیز گرفته‌اید، قبل از کذاشتن ویدیو، راجع به عواقب احتمالی آن به دقت فکر کنید.

• همیشه یک نسخه‌ی پشتیبان از ویدئویی که در یوتیوب به اشتراک می‌گذارید، برای خود نگهدارید.

• اگر می‌خواهید که ویدیو را فقط با افراد خاصی به اشتراک بگذارید، از تنظیم‌های حریم خصوصی استفاده کنید.

Flickr

کارکردها: اشتراک گذاری عکس و ویدئو

فلیکر متعلق به یاهو است!

محتواهایی که در فلیکر می‌گذارید در تملک شما باقی می‌مانند، که می‌توانید مجوزها یا حق کپی‌ها دلخواه مختلفی را به آن‌ها نسبت دهید. با گذاشتن محتوا، شما به یاهو اجازه می‌دهید تا عکس‌ها یا ویدیوهای شما را توزیع کند.

به خاطر تنوع فراوانی از لحاظ مجوزهای استفاده برای محتوا در فلیکر وجود دارد، فلیکر مکانی عالی برای یافتن تصاویری که به کار تبلیغات می‌آیند هست، هم‌چنین جایی خوب برای به اشتراک گذاشتن تصاویر با همکاران، متحدان و اعضای شبکه‌ی خود.

نکته‌هایی در مورد استفاده‌ی امن از فلیکر

• مطمئن شوید که فلیکر اطلاعات مخفی را که توسط دوربین دیجیتال شما ثبت می‌شوند (متا دیتا) نشان نمی‌دهد؛ این داده‌ها می‌توانند شامل تاریخ، زمان، مکان GPS، مدل دوربین و غیره باشد.

• هرگز عکس افراد را بدون موافقت آن‌ها در فلیکر به اشتراک نگذارید. مطمئن شوید که سوژه یا سوژه‌های عکس از نوع مجوزی که می‌خواهید به عکس آن‌ها نسبت دهید، آگاهی پیدا کرده و با آن موافقت کنند.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده‌ی آمریکا فلیکر و دیگر شبکه‌های اجتماعی را زیر نظارت قرار داده است، کاری که به احتمال زیاد توسط دولت‌های دیگر نیز انجام می‌گیرد.

کلام آخر: ابزارهای جایگزین

تارنماهایی که در این فصل به آن‌ها اشاره شد، در زمره مشهورترین و پراستفاده‌ترین شبکه‌های اجتماعی هستند. سرکوب‌های دولتی در نخستین گام، این تارنماها را هدف گرفته و جلوی دست‌رسی شهروندان به آن‌ها را می‌گیرند. از آنجایی که همه‌ی این ابزارها در تملک شرکت‌های تجاری هستند، گاهی تحت فشار دولت‌ها قرار گرفته و در صورت درخواست، محتواها را سانسور می‌کنند. شاید ارزش آن را داشته باشد که به تارنماها جایگزینی چونDiaspora و Crabgrass که در طراحی آن‌ها موضوعاتی چون امنیت دیجیتال و حضور فعالان سیاسی مد نظر قرار گرفته است نیز سری بزنید.