از وب‌سایت‌های مسدود شده بازدید کنید و به صورت ناشناس مرور کنید

به روز شده9 December, 2021

ابزارهای مختلف برای دور زدن مسدودیت‌های اینترنت به روش‌های متفاوت عمل می‌کنند، بنابراین ممکن است در شرایط مختلف موفقیت بیشتر یا کمتری داشته باشند. برای دیدن اینکه کدام یک از این‌ها در منطقه‌ی شما کار می‌کند، روش‌هایی را که در ادامه می‌آید، تک به تک و هر کدام را در زمان‌های مختلف امتحان کنید.

ابتدا امتحانش کنید

• هر ابزاری که برای دور زدن مسدودیت‌ها استفاده می‌کنید، تا زمانی که به اینترنت دسترسی خوبی دارید، امتحان کنید.
• ابتدا نشانی کنونیِ آی‌پیِ دستگاهِ خود را در یک سایت مانندِ IPLocation یا WhatIsMyIP نگاه کنید.
• این نشانی در قالبی مانند 192.168.10.1 یا 2001:db8:0:1234:0:567:8:1 خواهد بود.
• سپس در همان دستگاه، اپلیکیشنی که می‌خواهید از آن برای دور زدنِ مسدودیت‌های اینترنتی استفاده کنید، روشن کنید.
• به صفحه‌ای که نشانی آی‌پی را در آن نگاه کردید بازگردید و آن را دوباره امتحان کنید (رفرش کنید).
• مطمئن شوید که آن حالا یک نشانی جدید به شما نشان می‌دهد.
• اگر همان آدرس قبلی را به شما نشان می‌دهد، برنامه‌ای که استفاده می‌کنید آدرس شما را پنهان نکرده است و اگر از آن استفاده کنید همچنان می‌توانید شناسایی شوید.

از یک وی‌پی‌ان استفاده کنید

• See our page of tools under "Internet connection" for some recommended VPNs and their strengths. These include options for running your own VPNs.
• اگر کشور شما وی‌پی‌ان شما را مسدود می‌کند، ممکن است مجبور باشید یکی دیگر پیدا کنید. تعدادی از سرویس‌های وی‌پی‌ان را شناسایی کنید که کاری را که نیاز دارید انجام می‌دهند و برای استفاده در منطقه‌ی شما امن هستند.

از «تور» استفاده کنید

• راهنمای مرورگر «تور» را که ما تهیه کردیم، ببینید.

یک پراکسی سرور را امتحان کنید

• Try Lantern for Android, iOS, Linux, Mac, or Windows.
• Try Psiphon for Android, iOS, Mac, or Windows.
• اگر صفحات برای دانلود «سایفون» مسدود شده‌اند، شما می‌توانید به get@psiphon3.com ایمیل بزنید و آن‌ها برای شما لینک جایگزینی خواهند فرستاد که ممکن است کار کند.
• آگاه باشید که لینکِ دانلودِ مستقیمِ «سایفون» برای اندروید، احتیاج دارد که شما اجازه دهید دستگاه‌تان یک اپلیکیشن «ناشناس» را نصب کند. روشن کردن مجوز این کار ممکن است دستگاه شما را در معرض آسیب‌پذیری به بدافزارها قرار دهد.
• هیچگاه از یک پراکسی‌ بر رویِ وب، استفاده نکنید.

Anonymity while browsing the Web

The best anonymity for browsing the Web comes with Tor Browser. See our Tor Browser guide

پیشرفته: همکاری با OONI

• اگر هنگامی که به اینترنت دسترسی پیدا می‌کنید وبسایت‌ها در منطقه‌ی شما مسدود هستند، رصدخانه‌ی بازِ تداخلِ شبکه (OONI) که داده‌هایی را از وضعیت‌های اینچنینی در سرتاسر دنیا جمع‌آوری می‌کند، مشتاق خواهد بود تا از شما بشنود.

این سؤالات را درباره‌ی دیگر ابزارِ مراجعه‌ی وبسایت‌های مسدود شده بپرسید

ما در اینجا تعدادی ابزار ارائه کرده‌ایم که می‌توانید از آن‌ها برای اتصال به اینترنت با وجود مسدودیت‌ها استفاده کنید.

شما ممکن است با سایر ابزارها مواجه شوید که توسط دوستان یا همکاران‌تان پیشنهاد می‌شوند و بخواهید بدانید که آیا آن‌ها امن و مؤثر هستند. ما توصیه می‌کنیم یک نگاهی به شاخص‌هایی که ما از آن‌ها برای انتخاب ابزار در «جعبه‌ی امنیت دیجیتال» استفاده می‌کنیم بیندازید چرا که آن‌ها شاخص‌هایی برای قضاوت امنیت ابزار هستند.

وقتی که پراکسی‌ها را انتخاب می‌کنید، مواردی را که در ادامه می‌آید، در نظر بگیرید:

Is it a web-based proxy, or standalone software that must be installed?

پراکسی‌های مبتنی بر وب در برخی موارد می‌توانند مناسب باشند، مثلاً زمانی که نمی‌توانید نرم‌افزاری را نصب کنید یا نصب کردن نرم‌افزار ممکن است برای شما خطرناک باشد. اما برنامه‌های قابل اعتمادی که مستقل از مرورگر کار می‌کنند، به‌طور همزمان امن‌تر و قابل اعتمادتر از پراکسی‌ها هستند. اگر مجبور به استفاده از پراکسی از طریق مرورگر خود هستید، هرگز رمزهای عبور یا اطلاعات حساس را وارد نکنید. هیچ‌وقت از پراکسیِ مبتنی بر وب با آدرس HTTP به جای HTTPS استفاده نکنید، زیرا این می‌تواند ارتباط شما را قابل مشاهده کند.

Is it public or private?

پراکسی‌های عمومی می‌توانند توسط هر کسی و بدون پرداختِ هزینه‌ای استفاده شوند. با این حال، اگر ندانید که پراکسی توسط چه کسی و به چه دلیلی ارائه می‌شود، احتمال دارد با اهداف مخربانه فراهم شده باشد. پراکسی‌های عمومی همچنین سریع‌تر شلوغ می‌شوند. این باعث کاهش سرعت آن‌ها و افزایش احتمال مسدود شدن آن‌ها می‌شود. پراکسی‌های خصوصی اما اغلب با اخذِ هزینه‌های ماهیانه یا سالیانه تعداد دسترسی‌ها را محدود می‌کنند و بنابراین خلوت‌تر هستند.

اگر قادر باشید یک حساب در یک پراکسی خصوصی معتبر، امن و قابل اعتماد ایجاد کنید، احتمالاً آن پراکسی به مدت طولانی‌تری نسبت به یک پراکسی عمومی کار خواهد کرد.

چگونه اینترنت کار می‌کند و چگونه برخی از کشورها وبسایت‌ها را مسدود می‌کنند

The internet is an international public resource, made up of computers, phones, servers, routers, and other devices connected to each other. It was designed to continue providing service even if part of the network was destroyed. "No one person, company, organization or government runs the internet." --Wikipedia, 2022

با این حال، سازمان‌ها و نهادهای ملی و بین‌المللی تا حدودی بر _زیرساخت‌ها_ی اینترنت در محدوده‌ی اختیار خود، کنترل دارند. بسیاری از کشورها مانعِ کاربران اینترنت در مرزهای خود می‌شوند تا به برخی از وب‌سایت‌ها یا خدمات آنلاین دسترسی پیدا کنند. کسب‌وکارها، مدارس، کتابخانه‌ها و سایر مؤسسات نیز ممکن است از فیلترهای مشابهی به منظور «حفاظت» از کارمندان، دانش‌آموزان و مشتریان خود در برابر چیزهایی که آن‌ها مضر یا منحرف‌کننده تلقی می‌کنند، استفاده کنند.

Internet filtering technology usually looks at the addresses that every phone, computer, router, and website uses to deliver you internet content, in order to block you from seeing certain sites or using certain services. Some filters block sites based on their IP addresses (strings of numbers that may be shaped like 192.168.1.1 or fc00::c549:f506:fc82:c77e). Others blacklist particular domain names (the addresses you may be more familiar with, like google.com or this website, securityinabox.org). Some filters block all addresses except an official whitelist of allowed sites defined by those controlling the internet. Other filters search through unencrypted internet traffic and cause the internet's infrastructure to ignore requests that include specific keywords (for example, searches that include "human rights violations" or names of opposition leaders).

شما اغلب می‌توانید این فیلترها را از طریق نصب نرم‌افزارهایی دور بزنید که با استفاده از سرورهای واسطه‌‌ واقع در کشورهای دیگر، محتوا یا سرویس‌های مسدود شده‌ای را عبور می‌دهد که شما تلاش می‌کنید با دستگاه‌تان به آن دسترسی پیدا کنید. به این سرورهای واسطه اغلب پراکسی‌ها می‌گویند که در قالب‌های مختلفی می‌آیند.

درک اینکه چگونه می‌توان وبسایت‌ها را مسدود کرد

Research carried out by organisations like the Open Observatory of Network Interference (OONI) and Reporters Without Borders (RSF) indicates that many countries filter a wide variety of social, political and "national security" content, but rarely publish lists of what they block. Governments that wish to control their citizens' access to the internet also block proxies they are aware of, as well as websites that offer tools and instructions to help people get around filters.

ماده‌ی نوزدهم از اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر دسترسی آزاد به اطلاعات را تضمین می‌کند. با این وجود، تعداد کشورهایی که اینترنت را سانسور می‌کنند در حال افزایش است. همزمان با گسترش سانسور اینترنت در سراسر جهان، دسترسی به ابزارهای ضد مسدودسازی نیز افزایش می‌یابد که توسط فعالان، برنامه‌نویسان و داوطلبان با حمایت مالی از سوی ایالات متحده‌ی آمریکا، کانادا، اتحادیه‌ی اروپا، سازمان‌های غیردولتی و دیگر نهادهای مرتبط با آزادی بیان ایجاد، پیاده‌سازی و انتشار یافته‌اند.

اتصال اینترنتی شما

وقتی از کامپیوتر خود برای دسترسی به یک وب‌سایت یا از تلفن خود برای استفاده از یک برنامه درخواست می‌کنید، درخواست اتصال شما و محتوایی که مشاهده می‌کنید، از طریق چندین کامپیوتر دیگر عبور می‌کند. ابتدا تلفن یا کامپیوتر شما از اتصال سیمی، بی‌سیم یا اینترنت پهن باند همراه خود برای دسترسی به ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) استفاده می‌کند. اگر در خانه هستید و از وای‌فای خود استفاده می‌کنید، سرویس‌دهنده‌ی اینترنت ممکن است شرکتی باشد که بابت خدمات اینترنت به آن مبلغی پرداخت می‌کنید. اگر از اینترنت پهن باند همراه استفاده می‌کنید، احتمالاً سرویس‌دهنده‌ی اینترنت (آی‌اس‌پی) همان ارائه‌دهنده‌ی سرویس تلفنِ همراه شما است. اگر از دفتر، مدرسه، کافی‌نت یا یک فضای عمومی دیگر کار می‌کنید، ممکن است دشوار باشد که تشخیص دهیدچه کسی سرویس‌دهنده‌ی اینترنت است.

Your ISP relies on the network infrastructure in your country to connect its users with the rest of the world. The ISP assigns an external IP address to the network you are on, whether it is your mobile phone's network, your wifi network, or the network of the internet cafe, school, or hotspot you are using. Your ISP will use this address to send content to your device. On the other end of your connection, the website or internet service you are accessing will have received its own IP addresses from an ISP in its own country.

Online services can use this address to send you the webpages you are trying to view and other data you request. (Your device has its own IP address, as well, which is how your router sends everybody on your network their own traffic. It is only used on your local network.)

هرکسی که از نشانی آی‌پیِ شما آگاه شود می‌تواند متوجه شود در چه شهر یا منطقه‌ای قرار دارید. بعضی مؤسسه‌ها می‌توانند موقعیت مکانیِ دقیق شما را با دقت بیشتری حتی تعیین کنند:

• Your mobile provider knows the precise physical location of your phone while your device is on, by triangulating your location between its cell towers.
• رساننده‌ی خدمات اینترنتی شما احتمالاً می‌داند در چه ساختمانی قرار دارید.
• An internet cafe, library, or business where you are accessing the internet will know which of their computers you were using at any given time. Or, if you are using your own device, they will know which local IP address was assigned to your device on their local network, thus associating all your activities to your device.
• آژانس‌های دولتی ممکن است تمامی اطلاعات بالا را بدانند. و حتی اگر ندانند، آن‌ها می‌توانند از قدرت خود استفاده کنند تا آن اطلاعات را به دست آورند.

Internet communication is somewhat more complex than the description above, but even this simplified model can help you decide which anti-blocking tools to use.

چگونگی مسدود شدن وبسایت‌ها

When you view a web page, your device uses the Domain Name Service (DNS) to look up the IP address (something like 172.105.249.143) associated with the website's domain name (something like securityinabox.org). It would then ask your ISP to send a request to the ISP in charge of 172.105.249.143. If that request is successful, your device asks the webserver at 172.105.249.143 for the contents of securityinabox.org.

اگر در کشوری باشید که سایت securityinabox.org را سانسور می‌کند، درخواست شما در یکی از مراحل این فرآیند موفق نخواهد شد. این ممکن است در یکی از نقاط مختلف فرآیند رخ دهد: زمانی که دستگاه شما سعی می‌کند نشانیِ آی‌پی را جستجو کند، هنگامی که محتوا را درخواست می‌کند، یا وقتی که محتوا به دستگاه شما ارسال می‌شود. در برخی از کشورها، رسانندگان خدمات اینترنتی ملزم به پیروی از لیست سیاه ملی از سایت‌هایی هستند که نباید به شما نشان دهند. دیگر کشورها تمام درخواست‌ها از داخل کشور را با یک لیست سیاه متمرکز مقایسه می‌کنند و با استفاده از زیرساخت خود فیلتر می‌کنند. لیست‌های سیاه ممکن است شامل نام‌های دامنه، نشانی‌های آی‌پی، کلمات کلیدی یا همه موارد ذکر شده باشد. فیلترهای کلمات کلیدی هم درخواست‌های رمزگذاری نشده را برای دیدن سایت‌ها و هم نتایجی را که یک وب‌سایت یا سرویس به شما باز می‌گرداند، اسکن می‌کنند.

ممکن است همیشه نتوانید بدانید که آیا صفحه‌ی وبی که می‌خواستید ببینید مسدود شده است. برخی از ابزارهای فیلترینگ پیامی نمایش می‌دهند که توضیح می‌دهد چرا یک صفحه‌ی خاص سانسور شده است. سایرین پیام‌های خطای گمراه‌کننده‌ای نمایش می‌دهند. ممکن است بگویند صفحه یافت نشد یا نشانی اشتباه است.

هر تکنیک مسدود کردن دارای نقاط قوت و ضعفی است. وقتی سعی در عبور از مسدودیت‌های اینترنتی دارید، بهتر است بدترین حالت‌ها را پیش‌بینی کنید تا بخواهید متوجه شوید از چه تکنیک‌هایی در کشورتان استفاده می‌شود. بهتر است فرض کنید:

• مسدودسازی در سطح ملی، در سطح رساننده‌ی خدمات اینترنتی و بر روی شبکه‌ی محلی شما اعمال شده است؛
• جستجوی سامانه‌ی نام دامنه (دی‌ان‌اس) و محتوای درخواست‌ها مسدود شده است؛
• لیست سیاه هم برای نام‌های دامنه و هم نشانی‌های آی‌پی برقرار است؛
• که ترافیک اینترنتیِ رمزگذاری نشده‌ی شما برای پیدا شدنِ نام‌های کلیدی در آن نظارت می‌شود؛ و
• به شما یک دلیل گمراه‌کننده ارائه می‌شود وقتی که یک سایت مسدود شده بالا نمی‌آید.

ایمن‌ترین و مؤثرترین ابزارهای ضد مسدود‌سازی باید بدون توجه به نوع مسدودیتی که با آن روبرو هستید، کار کنند.

چگونه ابزار مسدودیت‌ها را دور می‌زنند

Tools like Tor and VPNs apply encryption to your traffic, thus protecting the secrecy of the requested data, including the IP address of the requested service. They hide the address until your request arrives at a proxy server in another country. The proxy then decrypts that address, sends your request to see the content, accepts the response from the page or service, encrypts it again, and sends it back to your device. We sometimes use "tunnels" as a metaphor for this: your traffic is still passing through infrastructure controlled by the ISP, government, or other institution that wants to block your access, but their filters are unable to read the content of your request or determine exactly where you're trying to go when you leave the tunnel. All they know is that you are interacting with a proxy and that encryption is being used to prevent them from seeing the information you're requesting.

مقاومت مسدودسازی

البته، سازمان‌های دولتی مسئول فیلترینگ اینترنت - یا شرکتی که به دولت شما نرم‌افزار مسدود کننده ارائه می‌دهد - ممکن است در نهایت این کامپیوتر ناشناخته را به عنوان یک پراکسی شناسایی کند و آن را به لیست سیاه خود اضافه کند. به همین دلیل است که بعضی اوقات وی‌پی‌ان‌ها و ابزارهای دیگر ممکن است دیگر کار نکنند.

با این حال، معمولاً طول می‌کشد تا کسانی که اینترنت را مسدود می‌کنند بتوانند پراکسی‌ها را شناسایی کنند. ابزارهایی که برای مراجعه به وبسایت‌های مسدود شده استفاده می‌شود، از یک یا بیشتر از یک تکنیکی که در ادامه می‌آید استفاده می‌کنند:

• پراکسی‌های مخفی می‌توانند طوری به دست کاربران برسند که سنسورها نتوانند آن‌ها را به یک‌باره شناسایی کنند.
• شما می‌توانید پراکسی‌های خصوصی با استفاده از Outline یا Algo ایجاد کنید و با این کار تعداد افرادی را که درباره‌ی آن می‌دانند و به آن دسترسی دارند محدود کنید تا برای مقامات سخت‌تر شود که آن را شناسایی و مسدود کنند.
• پراکسی‌های «یک‌بارمصرف» قبل از آن که مسدود شوند می‌توانند جایگزین شوند.
• مبهم‌سازی کد جلوی سنسورها برای شناسایی پراکسی‌های ناشناخته از طریق مشاهده‌ی جزییات («فراداده») را می‌گیرند که در غیر آن صورت ترافیک‌های غیرقابل خوانشی است که می‌آیند و می‌روند.
• دامنه صوری کاری می‌کند که مسدودسازی یک نشانی باعث مسدود شدن سایر نشانی‌های سرویس‌های مؤثر و محبوب (مانند گوگل) شود.